چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۰۴

گل و گياه ظرافت

گل و گياه ظرافت

فيساليس (عروسك پشت پرده) نارنجي

۸۶ بازديد

فيساليس (عروسك پشت پرده) نارنجي

فيساليس يا عروسك پشت پرده كه ميوه رسيده آن جنبه خوراكي، دارويي و صنعتي دارد. گياه فيساليس كه داراي انواع يك‌ساله و چندساله نيز است. از ارتفاعي حدود ۱۰۰ سانتيمتر برخوردار است. فيساليس گياه بومي كشور مكزيك بوده و از آنجا به سراسر اروپا انتشار يافته است. ميزان توليد آن در سال ۲۰۰۱ ميلادي حدود ۶۰۰ تن گزارش شده كه ۸۰ درصد آن به ايالات متحده صادر شده است. اين سبزي ميوه‌اي جزو پنج سبزي برتر مكزيك محسوب شده و به‌طور متوسط هر مكزيكي در سال، ۵/۳ كيلوگرم از آن را مصرف مي‌كند. ميوه فيساليس كه به گيلاس زميني نيز شهرت دارد، داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و طعمي همچون آناناس و توت فرنگي مي‌باشد و از اين جهت ميوه‌اي منحصربه‌فرد محسوب مي‌شود. در كشورهايي مانند تركيه فيساليس از جايگاه ويژه‌اي در زمينه صادرات برخوردار است. اين گياه در ايران به عروسك پشت پرده نيز معروف است و در كشورهاي همسايه به نام‌هاي گيلاس زميني و فانوس چيني نيز شناخته مي‌شود.

برگ‌هاي فيساليس به‌صورت متناوب و قلبي تا بيضوي شكل و كرك دار است و حاشيه برگ‌ها به‌صورت ساده مي‌باشد. طول دم برگ بين ۴ -۵ سانتي‌متر و پهنك برگ به ابعاد ۶ در ۵/۳ سانتي‌متر است. گل‌هاي عروسك پشت پرده، در زاويه بين برگ‌ها و شاخه اصلي توليد مي‌شوند و به رنگ‌هاي سفيد، آبي، زرد و ارغواني ديده مي‌شوند گل‌آذين منفرد و هرمافروديت، داراي گل‌هاي متقارن با تخمدان تحتاني مي‌باشد كه از ۵ كاسبرگ پيوسته و ۵ گلبرگ به رنگ زرد كمرنگ با لكه‌هاي سياه و كرك دار، ۵ پرچم و يك مادگي تشكيل گرديده است. تخمدان گل‌هاي فيساليس، دوبرچه­اي پيوسته بوده و تخمك‌هاي زيادي در هر برچه به رنگ سبز روشن و بدون كرك در آن ديده مي‌شود. لازم به ذكر است كه فيساليس تقريباً در سرتاسر سال گلدهي و باردهي دارد. ريشه گياه عروسك پشت پرده، افشان و سطحي هست. البته در برخي از گونه‌ها اندامي شبيه ريزوم نيز ديده مي‌شود. ساقه فيساليس راست، چهارگوش و توخالي و بدون دم برگ است. ميوه عروسك پشت پرده از نوع سته بوده و در پوششي از كاسبرگ محصور شده است. اين ميوه داراي رنگ‌هاي فيساليس زرد، فيساليس نارنجي، فيساليس بنفش، فيساليس سبز و فيساليس قرمز است و مقدار زيادي دانه به رنگ قهوه‌اي مايل به زرد دارد. لازم به ذكر است طول ميوه تقريباً ۳ سانتيمتر و قطر آن، به ۵/۲ سانتي‌متر مي‌رسد.

از شاخص‌هاي رسيدگي ميوه فيساليس مي‌توان به تغيير رنگ زمينه از سبز به نارنجي يا زرد طلايي اشاره كرد. چنانچه با فشارسنج، رسيدگي ميوه كنترل گردد، بايستي تحمل نيروي معادل ۵/۴ نيوتن را داشته باشد. تجمع مواد جامد محلول و تغيير نوع مواد پكتيني از ديگر شاخص‌هاي رسيدگي عروسك پشت پرده است. به‌طوري كه قند كل ميوه در زمان برداشت بالاي ۶% و مواد جامد محلول ۱۶ – ۸% و اسيديته ميوه نيز ۹۲ -۷۳% و pH آن بين ۴/۳ – ۷/۴ باشد. محتويات ميوه فيساليس در ۱۰۰ گرم ميوه عبارت است از: ۸۵ گرم آب، ۸۵ كيلوكالري انرژي، ۷/۰ گرم چربي، ۱ ميلي‌گرم آهن، ۹/۱ گرم پروتئين، ۲% چربي، ۳ ميلي‌گرم بتاكاروتن، ۸ گرم مواد قندي، ۹ ميلي‌گرم كلسيم، ۴۰ ميلي‌گرم فسفر، ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين، ۱۱/۰ گرم تيامين، ۱۱ ميلي‌گرم ويتامين ث، ۴/ ۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۷۲۰ واحد ويتامين آ است.

علاوه بر تازه خوري در اغلب كشورهاي اروپايي از محصول فيساليس به‌صورت فرآوري شده در شكل‌هاي كشمش، ميوه خشك، ژله، تهيه سس سالسا، مربا، كمپوت، مارمالاد و بستني كوكتل ميوه استفاده مي‌شود. از روغن و چربي اين ميوه براي استفاده در صنايع آرايشي و بهداشتي و توليد لوسيون­هاي بهداشتي استفاده مي‌گردد. اگرچه روغن موجود در تركيبات استروئيدي آن، ظرفيت تركيب آن را با روغن‌هاي ديگر مانند روغن خرما و نارگيل جهت مصرف خوراكي بالا برده است.

كاشت

فيساليس گياهي است كم‌توقع و مناسب براي اقليم‌هاي نيمه گرمسيري. اگرچه ارقامي از اين گياه در كوهستان‌ها و مناطق سردسيري رشد مي‌كنند اما براي توليد تجاري و اقتصادي، كشت و پرورش آن در فضاهاي بسته اعم از زيرپوشش پلاستيك يا سايه‌بان صورت مي‌گيرد. با اينكه فيساليس جزو گياهان بي‌تفاوت به طول روز بوده اما نياز به حداقل ۹-۸ ساعت نور آفتاب دارد. چنانچه اين گياه در شرايط نور زياد قرار گيرد بايستي از سايه‌بان‌هاي ۳۰% براي كنترل نور استفاده نمود. از نظر دما، صفر فيزيولوژيك اين گياه، ۳/۶ درجه سانتي‌گراد است. اولين جوانه‌هاي گل در ۵/۵ درجه ظاهر مي‌شوند و ميوه دهي در ۵/۱۰ درجه اتفاق مي‌افتد. دماي مناسب جوانه‌زني دانه فيساليس، ۲۱ درجه سانتي‌گراد (ظرف ۱۰ ساعت) و يا ۳۲ درجه (ظرف ۱۴ ساعت) است. اگر دماي خاك براي جوانه‌زني، ۲۵ درجه سانتي‌گراد باشد، مناسب‌ترين دما تلقي مي‌گردد. بافت خاك مناسب براي كاشت فيساليس، خاك سبك لومي شني با pH بين ۸ – ۵/۴ است. همچون ساير گياهان اين خانواده نسبت به EC بالاتر از ۴ نيز متحمل است. تغذيه گياهي جهت افزايش توليد بسيار ضروري است اما نسبت به خاك‌هاي فقير نيز متحمل مي‌باشد. نياز اين گياه به آبياري، در طول فصل رشد بالاست اما در زمان رسيدن محصول، نياز آبي آن كاهش مي‌يابد. در هر صورت براي ۱۰۰۰ مترمربع گلخانه فيساليس، ۵/۱ مترمكعب در روز آب نياز است. در هر دوره كشت براي آبياري فيساليس براي هر ۱۰۰۰ مترمربع، به‌طور متوسط ۸ – ۷ مترمكعب آب نياز است. اين گياه در زمان توليد ميوه نياز آبي كمتري داشته و در پايان دوره توليد از آبياري بي‌نياز مي‌گردد.

ازدياد اين گياه عمدتاً از طريق دانه مي‌باشد اما از قلمه‌هاي يك‌ساله چوبي نرم نيز تحت تأثير هورمون ريشه‌زايي اكسين مي‌توان استفاده نمود كه با موفقيت حدود ۳۸ درصدي همراه بوده است. همچنين از طريق خوابانيدن هوايي و تقسيم بوته نيز مي‌توان آن را تكثير كرد. شيوه كاشت فيساليس همچون ساير گياهان اين خانواده به‌صورت انتقال نشا است. از زمان كاشت تا نمو اولين ميوه حدود ۹۰ روز طول مي‌كشد. بهترين زمان كاشت در اواخر تابستان تا اوايل پائيز مي‌باشد. در برخي از مناطق اين محصول تا ۴ بار در سال كشت مي‌شود. جوانه گل پس از ۴۰ روز ظاهر مي‌شود و اولين ميوه پس از ۸۰ روز ظاهر مي‌گردد. در مناطق عاري از يخ‌زدگي، گلدهي ۳-۲ بار در طول سال اتفاق مي‌افتد.

تراكم كاشت فيساليس در شرايط فضاي باز و شرايط گلخانه متفاوت است. به‌طوري كه در شرايط گلخانه‌اي، تعداد بوته براي ۱۰۰۰ متر گلخانه بين ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ بوته است؛ اما در شرايط فضاي باز تا ۲۵۰۰۰ بوته در هكتار نيز گزارش شده است. تاريخ كاشت در شرايط گلخانه در استان تهران، شهريور تا مهر مي‌باشد. در گلخانه فاصله كاشت بين دو بوته ۵۰ سانتيمتر و فاصله رديف‌ها ۱۲۰ سانتي‌متر است. استفاده از قيم نخي همچون گوجه فرنگي گلخانه‌اي براي هدايت ساقه‌هاي فيساليس ضروري است و بوته‌ها پس از رسيدن به انتهاي نخ يا قطع مي‌گردند و يا آويزان مي‌شوند. در شرايط فضاي باز بوته را با هرس تا ارتفاع ۳۰ سانتي‌متري نگه مي‌دارند.

دوره رشد گياه از زمان كاشت دانه تا توليد ميوه، در شرايط فضاي باز، ۹۰ روز مي‌باشد كه ۷۰ روز آن مربوط به دوره رشد ميوه است اما در شرايط گلخانه‌اي دوره رويش از دانه تا پايان توليد، ۹ ماه است كه ۶-۵ ماه آن مربوط به دوره باردهي است. اگرچه برخي ارقام مقاوم به سرما تا ۱۰ درجه زير صفر را نيز تحمل مي‌كنند اما بهتر است براي جلوگيري از سرمازدگي در اواخر پائيز، سطح خاك و ريشه‌ها را مالچ پاشي كرد.

اين گياه نسبت به گياهان هم‌خانواده خود كم‌توقع‌تر است به‌طوري كه ميزان كود نيتروژن مصرفي براي يك هكتار ۲۴۰ – ۱۲۰ كيلوگرم و ميزان فسفر مصرفي براي يك هكتار ۱۵۰ -۶۰ كيلوگرم مي‌باشد. همچنين در خاك‌هاي لومي شني براي افزايش عملكرد، مصرف ۱۸۰ – ۹۰ كيلوگرم كود كامل در هكتار و محلول‌پاشي پتاسيم كلرايد ۱% قبل و بعد از شكوفه دهي توصيه مي‌شود. ارقام فيساليس خود ناسازگار بوده و براي تشكيل ميوه نيازمند ارقام گرده­زا و خودبارور است. همچنين استفاده از زنبورهاي گرده‌افشان در گلخانه توصيه مي‌شود.

فيساليس به‌طور اختصاصي فاقد بيماري يا آفت مي‌باشد اما مهم‌ترين آفات آن همان آفات و بيماري‌هاي مشترك گوجه و فلفل مانند شته، مگس سفيد مينوز و كنه تارعنكبوتي است. مهم‌ترين بيماري‌هاي ميوه مذكور نيز نماتد آفريقاي جنوبي است كه خسارت فراواني را وارد نموده و همچنين بيماري و آفات ديگري چون عنكبوت قرمز، خرگوش صحرايي، سوسك كك Chrysomelidae، بيماري كپك پودري و نقطه برگ باكتريايي Xanthomonas گزارش گرديده است.

برداشت محصول در شرايط گلخانه‌هاي در ايران از اواسط بهمن آغاز مي‌گردد و هر كارگر مي‌تواند در فصل برداشت، روزانه به‌طور متوسط ۱۲- ۱۰ كيلوگرم برداشت كند. رنگ ميوه در زمان رسيدن به نارنجي تا قرمز تمايل پيدا مي‌كند. ميوه را با همان پوشش در ظروف كوچك ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرمي بسته به نياز بازار بسته‌بندي مي‌كنند. عملكرد متوسط آن در هكتار حدود ۱۵ تن گزارش شده است. فيساليس داراي پوشش سلولزي است كه به حفظ و ماندگاري آن كمك فراواني مي‌كند به‌طوري كه عمر نگهداري ميوه با كاسه گل در دماي ۳۰ درجه سانتي‌گراد به يك ماه نيز مي‌رسد. ولي ميوه خشك‌شده آن در دماي ۳۰ درجه تا ۵ ماه قابليت نگهداري دارد. براي افزايش عمر انباري اين محصول توصيه مي‌گردد كه ميوه به‌صورت نيمه رسيده برداشت گردد. نتايج به‌دست‌آمده از يك تحقيق نشان مي‌دهد كه كيفيت ظاهري و رنگ ميوه پس از ۶۴ روز انبارداري كاهش يافته و پس از ۷۴ روز انبارداري، ميوه‌ها از محل اتصال به ساقه، شروع به پوسيدگي مي‌كنند. ميوه‌ها تا ۵۶ روز نگهداري در انبار هنوز داراي كيفيت مناسبي است. پس از روز ۶۴، سطوحي از پوسيدگي قهوه‌اي رنگ روي آن‌ها ديده مي‌شود و از روز هفتاد و چهارم به بعد رشد ميسيليوم قابل‌مشاهده است؛ بنابراين بهترين دماي انباري اين محصول، دماي ۱۰ درجه سانتي‌گراد است كه قادر است محصول را تا بيش از ۶۰ روز نگهداري نمايد.

خواص

ميوه فيساليس داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و تركيبي از طعم ميوه‌هاي توت فرنگي، گيلاس، كيوي و آناناس است. اين ميوه از رده گياهان تك‌لپه‌اي و از رسته بادمجان سانان است كه به دليل قرار گرفتن در لفاف كاغذي شكل فاقد هرگونه آلودگي و عوامل بيماري‌زا است و بدون نگهداري در يخچال بيش از ۱۰ روز ماندگاري دارد و در صورت نگهداري در يخچال حدود ۲ ماه مدت زمان ماندگاري اين ميوه نيز افزايش مي‌يابد. از نظر خواص فيساليس، اين ميوه سرشار از ويتامين‌هاي A، E، C، P و F و مواد معدني آهن، فسفر، پتاسيم و منيزيم و سرشار از آنتي‌اكسيدان و ضدسرطان است. فيساليس منبع غني و طبيعي از آنتي‌اكسيدان‌ها بوده و ويتامين‌هاي A، E، C، P و F را در خود دارد. اين ميوه بدن انسان را در مقابل خنثي‌سازي راديكال‌هاي آزاد كه موجب بروز بيماري‌هايي چون سرطان، سكته قلبي، پروستات، آسم و آلرژي مي‌شود، حفاظت مي‌كند. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است.

علاوه بر خواص دارويي فراوان اين ميوه، از برگ و ساقه‌هاي آن نيز به‌صورت دم‌نوش استفاده مي‌كنند. دم‌كرده آن براي درمان آسم مؤثر است. اين ميوه براي بيماري‌هاي پوستي خاصيت ضدالتهابي و ضدعفوني‌كننده دارد. برگ‌هاي آن براي درمان مالاريا، هپاتيت، روماتيسم و ناراحتي كبدي مورداستفاده قرار مي‌گيرد. از جمله خواص اين ميوه تقويت‌كننده سيستم دفاعي بدن است. خاصيت ضدسرطاني، ضدباكتري و ضدويروسي دارد. از ديگر مزاياي اين ميوه تأثير بسزايي است كه در شادابي و طراوت پوست و تقويت قواي جنسي دارد. ويتامين P موجود در آن به بدن در جذب ويتامين C كمك مي‌كند و سيستم ايمني بدن را تقويت مي‌كند. ويتامين‌هاي B كمپلكس در اين ميوه مانند تيامين براي سوخت‌وساز سالم بدن، پوست، چشم و مغز لازم است. پكتين نوعي فيبر موجود در اين ميوه است كه كاهش‌دهنده كلسترول است. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است. از ميوه فيساليس در تهيه كرم‌هاي آرايشي نيز استفاده مي‌شود همچنين مصرف اين ميوه تأثير بسزايي در شادابي و طراوت پوست دارد. فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند.

مهم‌ترين خواص دارويي و درماني ميوه فيساليس عبارت‌اند از:

سرطان: فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند كه راديكال‌هاي آزاد بدن را كاهش داده و با افزايش آپوپتوز و مرگ سلول‌هاي سرطاني، خطر ابتلا به انواع سرطان را از بين مي‌برند.

ضدالتهاب طبيعي: مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌هاي موجود در گلدن بري به‌عنوان ضدالتهاب طبيعي عمل كرده و خطر ابتلا به انواع بيماري‌هاي التهابي مانند آرتروز، نقرس، درد مزمن و حتي هموروئيد يا بواسير را كاهش مي‌دهد.

افزايش انرژي: ميوه فيساليس حاوي دوزهاي خوبي از ويتامين B است. مواد غذايي كه براي توليد انرژي در بدن ضروري مي‌باشند. مصرف كافي ويتامين B به حفظ انرژي شما كمك كرده و مانع از خستگي مي‌گردد. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس داراي ۱۱/۰ ميلي‌گرم تيامين، ۰۴/۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين است. همه اين ويتامين‌ها نقش مهمي را در توليد انرژي از كربوهيدرات‌ها و چربي‌هاي رژيم غذايي ايفاء مي‌كنند.

لاغري و كاهش وزن: فيساليس يك ميوه كم‌كالري است و به دليل مقادير بالاي مواد مغذي كه دارد به لاغري و كاهش وزن افراد كمك مي‌كند. چون ۱۰۰ گرم از اين ميوه تنها ۵۳ كالري دارد. محتواي كل چربي (۷۰/ گرم) در اين ميوه نيز ناچيز است و علاوه بر اين داراي كلسترول كمي است. ميوه فيساليس داراي كالري بسيار كمي بوده و ازاين‌رو افزايش مصرف آن مطمئناً نمي‌تواند منجر به افزايش وزن گردد.

فشارخون: تركيبات ضدالتهابي موجود در فيساليس به كاهش التهاب شريان‌ها و عروق خوني كمك كرده و خطر ابتلا به فشارخون بالا و بيماري‌هاي قلبي را از بين مي‌برد.

كلسترول خون و قلب: اسيدهاي چرب ضروري موجود در فيساليس به كاهش كلسترول خون كمك كرده و خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي و عروقي را كاهش مي‌دهند.

ديابت و قند خون: برخي از تركيبات موجود در فيساليس مي‌توانند تجزيه و مصرف قندهاي ساده از كربوهيدرات‌ها را كاهش داده و نوسانات شديد قند خون را يكي از علل اصلي ابتلا به ديابت نوع ۲ مي‌باشند را بهبود مي‌بخشند.

منبع خوبي از پروتئين‌ها: بعضي افراد تصور مي‌كنند كه گوشت تنها منبع خوب پروتئين است، اما اين تصور اشتباه است. ميوه فيساليس خام و خشك نيز مي‌تواند حاوي مقادير قابل‌توجهي از پروتئين‌ها باشد. اين ميوه داراي ۱۸ نوع مختلف آمينواسيدها از جمله تمام ۸ آمينواسيد ضروري مي‌باشد. آمينواسيدها تركيبات آلي هستند كه به‌عنوان بلوك‌هاي ساختاري پروتئين‌ها عمل مي‌كنند. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس خشك شده حاوي ۱۶ درصد مقدار مصروف روزانه توصيه‌شده از پروتئين است؛ بنابراين گياه‌خواراني كه به دنبال يافتن منابع غيرگوشتي به‌منظور افزايش جذب پروتئين هستند مي‌توانند از اين ميوه در رژيم غذايي خود استفاده كنند.

كبد: برخي تحقيقات نشان مي‌دهند كه فيساليس با سم‌زدايي و پاك‌سازي بدن به سلامت كبد كمك كرده و خطر تخريب آن را كاهش مي‌دهد.

بهبود سلامت چشم: ميوه فيساليس يك ميوه دوستدار چشم در نظر گرفته مي‌شود، چون اين ميوه داراي ويتامين A بالايي است. تنها ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس را به رژيم غذايي خود اضافه كنيد. بنابراين مصرف منظم اين ميوه قطعاً مي‌تواند به حفاظت از بينايي چشم شما در برابر مشكلات مرتبط با پيري مانند تخريب ماكولا كمك كند. علاوه بر اين، ويتامين A فعاليت آنتي‌اكسيداني قوي را نشان داد كه به اين معني است كه مصرف اين ميوه مي‌تواند نقش حياتي را در كاهش آسيب راديكال‌هاي آزاد ايفا كند. كاربرد خارجي آب اين ميوه براي درمان مشكلات چشمي مانند ناخنك استفاده مي‌شود.

كليه: گلدن بري يك ديورتيك طبيعي در طب سنتي است كه با افزايش ادرار به دفع سموم سيستم لنفاوي از طريق كليه‌ها و بهبود سلامت آن‌ها كمك مي‌كند.

تقويت سيستم ايمني بدن: تنها با مصرف ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس ۱۸ درصد ويتامين C مجاز توصيه شده تأمين مي‌شود. مطمئن باشيد كه مصرف روزانه اين ميوه كمك فوق‌العاده‌اي به تقويت سيستم ايمني بدن شما مي‌كند. ويتامين C توسط افزايش سنتز سلول‌هاي مبارزه كننده با عفونت باعث افزايش تقويت سيستم ايمني بدن مي‌گردد. اين ميوه منبع خوبي از پلي ساكاريدها بوده كه به افزايش ايمني كمك مي‌كنند.

عوارض فيساليس

مسموميت: از خوردن فيساليس سبز و نارس خودداري كنيد چون ممكن است سمي باشد و باعث مسموميت شود. همچنين توصيه شده كه از مصرف فيساليس وحشي جدا خودداري كنيد.

آلرژي و حساسيت: اگر به انواع توت‌ها آلرژي و حساسيت داريد ممكن است فيساليس هم باعث آلرژي و حساسيت در شما شود.

نحوه مصرف

همان‌طور كه قبلاً ذكر شد ميوه فيساليس توسط يك پوسته كاغذي غيرمعمول احاطه شده است. بنابراين هنگام مصرف فيساليس، در مرحله اول شما نياز به جدا كردن پوست از ميوه داريد. اين كار به اين دليل است كه پوسته غيرخوراكي است. ازاين‌رو حذف آن از ميوه ضروري مي‌باشد. بعد از برداشتن پوسته ميوه را با آب بشوييد و سپس آن را يا به‌صورت خام مصرف كنيد و يا مي‌توانيد به‌صورت پخته شده به انواعي از غذاهاي اضافه كنيد. ميوه فيساليس برش داده شده مي‌توانند به هر نوع سالادي اضافه شوند. اين ميوه طعم ترش و شيريني را به غذاها مي‌دهد. در مقايسه با فيساليس خام نوع خشك اين ميوه حاوي مواد تغذيه‌اي متمركزتري مي‌باشد؛ بنابراين مصرف منظم فيساليس خشك قطعاً مي‌تواند مصرف مواد تغذيه‌اي شما را به حداكثر برساند. بافت اين ميوه خشك شده نرم و چروكيده و شبيه يك كشمش مي‌باشد. ازآنجا كه اين ميوه باعث افزايش بالقوه انرژي مي‌گردد، آن‌ها اغلب به شكلات‌هاي انرژي‌زا اضافه مي‌شوند.

براي خريد بذر فيساليس و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

طالبي سمسوري

۸۵ بازديد

طالبي سمسوري

طالبي با نام علمي Cucumis Melo Var.Cantalupensis مانند بقيه گياهان خانواده Cucurbitaceae طالب آب‌وهواي گرم و آفتابي است. آنها گياهان يك‌ساله‌اند و احتياج به فصل رشد طولاني دارند. طالبي بومي آسيا و به‌احتمال‌زياد ايران است. طالبي در مناطقي كاشته مي‌شود كه بين آخرين سرماي بهاره و او بين سرماي پاييزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هواي مرطوب مناسب رشد آن‌ها نيست و ميوه آن‌ها در اين نوع هوا شيرين نمي‌شود ضمن اينكه هواي مرطوب در آن‌ها موجب اشاعه بيماري‌هاي قارچي مي‌شود. هواي گرم و خشك باعث شيرين‌تر شدن ميوه در اين گياه مي‌گردد. همين‌طور هواي ابري مناسب رشد خربزه نيست. اين گياه يك‌پايه بوده و گل‌هاي نر و ماده از هم جدا و حشرات در گرده‌افشاني آن‌ها نقش دارند. طالبي سمسوري يا Magenta Melon شبيه يك توپ گرد بوده و داراي يك گوشت نارنجي و آناناسي و شيرين‌مزه است. پوست آن نازك و داراي عطر دل‌نشيني بوده و رنگ پوست آن سفيد و داراي شيارهاي موازي و سبز است. هرچه رنگ آن زرد روشن‌تر باشد رسيده‌تر و شيرين‌تر است. اين رقم زودرس و شيرين بوده و كامل مناسب و سازگار با آب‌وهواي ايران توليد شده است.

ويژگي‌ها

پوشش دهي برگي عالي كه از آفتاب‌سوختگي ميوه جلوگيري مي‌كند.

ميوه‌اي گرد شكل همراه با رگه‌هاي جذاب.

حفره تخم نسبتاً كوچك همراه با گوشتي سفت.

ميوه دهي بالا همراه با بوته‌اي قوي.

ميان‌رس است (حدود ۹۵ تا ۱۰۵ روز بعد از كاشت طالبي).

توربندي مناسبي دارد.

بسيار شيرين و مطبوع است

خاك

هرچند كه خربزه در طيف وسيعي از انواع خاك‌ها كشت مي‌شود ولي تنها در خاك‌هاي حاصلخيز كه داراي مواد غذايي آلي و معدني كافي باشند بهترين نتيجه را مي‌دهند. بهترين زمين براي كاشت اين گياه خاك‌هاي شني و سبك با pH بين ۵/۵ تا ۷ است. در كشت بايد به اين نكته توجه كرد كه خربزه در زمين‌هاي سنگين و رسي رشد خوبي ندارد و بايد كمي هوموسي و داراي مواد آلي باشد. خربزه از جمله صيفي‌هايي است كه مواد غذايي زيادي از زمين جذب مي‌كند، به همين دليل استفاده از كودهاي شيميايي كامل ازت فسفر و پتاسيم توصيه مي‌شود.

نور

نور كامل و آفتاب مستقيم براي اين گياه مناسب است. هواي ابري و باراني در موقع رسيدن ميوه باعث مي‌شود كه خربزه طعم مطبوع و كيفيت لازم را پيدا نكند.

آبياري

صرف‌نظر از اينكه در باغچه يا در گلدان مي‌كاريد هميشه خاك آن را بايد مرطوب نگهداريد. مخصوصاً زماني كه گياه در حال رشد است بايد هميشه خاك آن خيس باشد. البته بايد گلدان و يا خاك باغچه شما زهكشي مناسبي داشته باشد زيرا كه آبياري زياد نيز موجب گنديدن گياه مي‌شود.

كاشت

كاشت خربزه به‌صورت مستقيم صورت مي‌گيرد به خاطر اينكه ريشه‌هاي آن حساس به جابه‌جايي است. در مناطق معتدل بذر خربزه را مستقيماً در اواخر يا اواسط بهار در محل اصلي مي‌كارند و در مناطق گرمسير بذر طالبي در اواسط زمستان كاشته مي‌شود. آب‌وهواي مناسب براي خربزه يك فصل نسبتاً طولاني عاري از يخبندان همراه با نور فراوان و حرارت هواي خشك و رطوبت كافي خاك است. كشت طالبي مانند بقيه گياهان هم‌خانواده به‌صورت جوي پشته و كپه‌اي و به روش نمكاري است. تعداد ۳ الي ۵ بذر خيس‌خورده در هر كپه كاشته مي‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به ۲ يا ۳ و گاهي به يك بوته كاهش داده مي‌شود و اين زماني است كه بوته ۴ برگي شده باشد فاصله بين دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتي‌متر و فاصله دو خط كشت بين ۲ تا ۳ متر است. براي داشتن محصولي زودرس يا در مناطقي كه دوره رشد كوتاه است مي‌توان در گلخانه يا شاسي داخل گلدان‌هاي جيفي پات اقدام به كشت كرد و در زمان مناسب بوته‌هاي آماده‌شده در جيفي پات را به محل اصلي منتقل نمود. مقاوم كردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلي الزامي است.

داشت

مراقبت‌هاي لازم پس از كاشت نشاء خربزه عبارت‌اند از آبياري، دفع علف‌هاي هرز و سله شكني است. پس از كشت آبياري اهميت زيادي دارد. به‌طوري‌كه يك دوره خشكي شديد باعث ريزش گل‌ها و ميوه‌ها مي‌شود. پس از انتقال نشا بايد ابتدا روزانه آبياري صورت گيرد و پس از آن بسته به نوع خاك و شرايط آب و هوايي هر ۷ روز يك‌بار بايد آبياري انجام گيرد.

برداشت

زمان برداشت به عوامل مختلفي بستگي دارد، اين گياه گونه‌هاي زودرس، ميان‌رس و ديررسي دارد. لذا موقع برداشت آن‌ها به نوع واريته هم بستگي دارد. از ديگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزديك باشد بهتر است ديرتر برداشت شود تا شيرين‌تر شود و كامل برسد ولي درصورت دوري بازار مصرف توصيه مي‌شود زودتر برداشت شود چون ميوه‌هاي رسيده شديد در هنگام جابجايي آسيب مي‌بيند.

خواص طالبي

از نظر خواص خربزه، طالبي يكي از بهترين منابع ويتامين آ است و مملو از بتاكاروتن بوده كه در بدن تبديل به ويتامين آ مي‌شود. بتاكاروتن يك آنتي‌اكسيدان بسيار عالي است كه از سرطان پيشگيري مي‌كند، كلسترول را كاهش مي‌دهد و درصد بيماري‌هاي قلب و عروق را به طرز چشمگيري كم مي‌كند. اين ويتامين در بهبود بينايي و حفظ سلامت و طراوت پوست، نقش ارزنده‌اي دارد. به‌علاوه بتاكاروتن بالاي طالبي، مانع بروز آب مرواريد در سالمندان مي‌شود. طالبي همچنين حاوي ويتامين ث و علاوه بر آن، مواد مغذي ديگري مثل پتاسيم، اسيد فوليك، فيبر، منيزيم، يد و ويتامين‌هاي ب ۶ است. وجود مجموعه‌اي از ويتامين‌ها در خربزه و تخمه خربزه به‌خصوص ويتامين‌هاي گروه ب در اين ميوه، آن را به ماده‌اي بسيار خوب براي تنظيم متابوليسم در بدن تبديل كرده و ازاين‌رو ميوه‌اي بسيار مفيد براي افزايش وزن كودكان و نوجوانان و افراد لاغر است.

طالبي ميوه‌اي خنك و اشتهاآور است و به دليل دارا بودن درصد بالاي آب، فيبر و مواد معدني مناسب، ادرارآور و ملين است. مصرف اين ميوه همچنين به افرادي كه از كم‌خوني رنج مي‌برند توصيه مي‌شود. مطالعات نشان داده است كه افرادي كه از آسم رنج مي‌برند در صورت استفاده از ميوه‌هايي كه خاصيت آنتي‌اكسيداني بالايي دارند، كمتر دچار حملات تنفسي مي‌شوند. ازاين‌رو مصرف طالبي براي كساني كه سل ريوي دارند، مفيد است. طالبي و گرمك به دليل دارا بودن مقدار زيادي فيبر براي كساني كه از يبوست رنج مي‌برند، مفيد است. همچنين ميوه‌هايي كه پتاسيم بالايي دارند نظير طالبي، موز، سيب و… از بروز نارسايي قلبي جلوگيري كرده و در صورت بروز، از شدت آن مي‌كاهند. ازآنجاكه كلسترول، فشارخون و هموسيستيئن بالا، زمينه‌ساز بروز بيماري‌هاي قلبي هستند، مصرف طالبي به دليل دارا بودن مواد مغذي براي كنترل اين سه فاكتور مفيد است و در سلامت قلب نقش كارآمدي دارد. البته افرادي كه از بيماري قند رنج مي‌برند در مصرف طالبي بايد جانب احتياط را رعايت كنند. همچنين دانشمندان با تحقيق بر پوست ميوه‌هايي مثل خربزه و طالبي دريافته‌اند كه پوست اين ميوه‌ها مي‌تواند منبعي براي مسموميت غذايي باشد؛ ازاين‌رو شستن كامل ميوه‌ها بسيار توصيه مي‌شود.

براي خريد بذر خربزه و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

شلغم بنفش و سفيد

۷۹ بازديد

 شلغم بنفش و سفيد

شلغم گياهي سرشار از خاصيت است. اين سبزي در رنگ‌هاي مختلف سفيد، بنفش در اندازه‌هاي مختلف ديده مي‌شود كه داراي خواص درماني بسياري است. شلغم از جمله صيفي جاتي است كه در پاييز به بازار عرضه مي‌شود و مورد مصرف قرار مي‌گيرد. شلغم بنفش و سفيد يك نوع شلغم به رنگ سفيد و بنفش است. طعم آن شيرين ملس است. مناسب براي تازه خوري با آب‌ليمو و پخته با نمك مي‌باشد.

كاشت

براي كاشت شلغم در باغچه ابتدا بايد زميني را كه مي‌خواهيد بذر شلغم در آن بكاريد را شخم بزنيد و به خاك آن كود دامي اضافه كنيد و خاك را خوب به هم بزنيد تا كود با خاك تركيب شود سپس خاك را خوب خورد كرده و سطح خاك را صاف كنيد. توجه داشته باشيد اضافه كردن كود دامي كهنه به خاك باعث رشد بهتر سبزي مي‌شود. بذرها را بر روي بستري كه آماده كرديد بپاشيد. بذرها خيلي نزديك هم و فشرده پاشيده نشوند. بهترين فاصله براي ترب­ها ۱۰ سانتيمتر هست؛ زيرا بعداز اينكه بزرگ‌تر شدند توي هم رفته و رشد خوبي نخواهند داشت و محصول خوبي نمي‌دهند. كافي است بر روي بذر شلغم حدود نيم سانتيمتر كود دامي يا خاك بپاشيد و به‌آرامي خوب آب بدهيد. بهتر است ۱۰ روز اول با آبپاش آبياري بكنيد تا بذرها جابجا نشوند. در حدود ۵ تا ۱۰ روز طول مي‌كشد كه بذرها سبز بشوند. بعد از اينكه بذرها سبز شده و كمي بزرگ‌تر شدند اگر فاصله برخي شلغم‌ها به هم نزديك هست بهتر است برخي‌ها را از خاك دربياوريد و تراكم را كمتر كنيد.

براي اينكه شلغم به شما مغز خيلي خوب و حجيمي بدهد بذر شلغم‌ها را بهتر است در گلدان نكاريد يا اگر در گلدان مي‌كاريد حتماً گلدان شما بزرگ باشد و فاصله بين بوته‌هاي شلغم بيشتر باشد و اگر بعد از سبز شدن ديديد فاصله نزديك هست بخشي از آن‌ها را دربياوريد تا خلوت‌تر شود. در دنياي امروز خيلي‌ها آپارتمان‌نشين هستند و ممكن است باغچه‌اي براي كاشت سبزي نداشته باشند اما در گلدان و بستري كوچك هم مي‌توان سبزي كاشت. ابتدا گلداني به‌اندازه دلخواهتان تهيه كنيد سپس خاكي مناسب (تركيبي از ۶۰ درصد خاك باغچه – ۲۰ درصد ماسه -۲۰ درصد كود دامي) را درون گلدان بريزيد و بذرها را روي خاك با فاصله‌اي بين ۵ الي ۱۰ سانتي­متر بپاشيد و روي آن حدود نيم سانتي­متر كود دامي (اگر كود دامي در دسترس نبود از ورمي كمپوست استفاده كنيد) يا خاك بريزيد و خوب آب بديد بهتر است روي آن نايلون فريزر بكشيد و كنار پنجره جنوبي يا بالكن بگذاريد. حتماً به نور توجه شود چون كه به نور زيادي نياز دارند. در مجموع بهتر است در بالكن در مكاني با نور مستقيم آفتاب نگهداري شود. در صورت كمبود نور ساقه‌ها بلند شده و سبزي‌ها كيفيت خوبي نخواهند داشت.

شلغم توسط بذر پرورش داده مي‌شود. اين سبزي براي رشد كردن و جوانه زدن به ميزان آب زيادي نياز دارد. سطح خاك بايد هميشه مرطوب باشد. شلغم اين قابليت را دارد تا در هر نوع خاكي كاشته شود؛ اما زمين‌هاي با خاك سنگين كه رطوبت را در خود نگه مي‌دارند بهترين گزينه هستند. براي اين منظور زمين‌هاي رسي گزينه مناسبي هستند. شلغم در دماي ۱۵ تا ۱۸ درجه سانتي‌گراد به‌خوبي رشد خود را ادامه مي‌دهد. اين سبزي هواي معتدل سرد را بيشتر مي‌پسندد. شلغم براي رشد نياز به نور كامل خورشيد دارد.

مراقبت‌ها

بذر مرغوب تهيه كنيد.

قبل از كاشت بذر بايد زمين را شخم بزنيد و كودپاشي كنيد.

از كودهاي حيواني تازه استفاده نكنيد.

بعد از سبز شدن جوانه‌ها بايد بوته‌ها را تنك كنيد.

اگر شلغم زيادي در زمين باقي بماند پوك مي‌شود.

خواص شلغم

بهترين داروي سرماخوردگي مي‌باشد.

درمان‌كننده جوش‌هاي غرور جواني است.

تخمدان‌ها را تقويت كرده و براي باروري آماده مي‌كند.

فيبر زيادي را دارد و در نتيجه روده‌ها را به‌خوبي پاك مي‌كند.

مسكن اعصاب است.

برونشيت و اسم را درمان مي‌كند.

شلغم به‌عنوان يك سبزي آنتي باكتريال شناخته شده است. ازاين‌رو در درمان گلودرد كاربرد دارد.

موجب تقويت حافظه و افزايش تمركز مي‌شود.

سيستم عصبي را كنترل و تقويت مي‌كند.

شلغم خام سرشار از ويتامين C مي‌باشد.

براي خريد بذر شلغم و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

كدو حلوائي سبز

۸۴ بازديد

كدو حلوائي سبز

كدو حلوائي سبز به‌صورت پخته، سرخ‌شده، كباب شده، تهيه سوپ كدو و انواع غذا مورداستفاده قرار مي‌گيرد. پوست خارجي اين كدو تنبل تيره بوده و داراي خطوط و شيارهاي كم عمق و نقاطي پراكنده به رنگ روشن‌تر است. گوشت اين كدو به رنگ زرد و نارنجي است و بافت آن شباهت زيادي با سيب‌زميني دارد. اين كدو نسبتاً فضاي زيادي را اشغال مي‌كند. اين كدو شيرين‌مزه است و پوست آن ضخيم و گوشتي است. دانه‌هاي درون كدو تنبل هم خوراكي هستند. تخمه كدو كه از همين دانه‌ها تهيه مي‌شود به‌صورت تنقلات به مصرف مي‌رسد. همچنين برگ‌هاي اين گياه و حتي گل آن‌هم مصرف خوراكي دارد. دوره كاشت تا برداشت كدو تنبل از ۸۰ تا ۱۱۰ روز است.

شرايط محيط رشد

بيشتر كدوئيان زراعي براي رشد در دماهاي از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتي‌گراد سازگار شده‌اند و كمتر در دماهاي پايين‌تر رشد مي‌كنند و با يخبندان خسارت مي‌بينند و از بين مي‌روند. بذر كدو در دماي ۱۲ درجه سانتي‌گراد شروع به جوانه زدن كرده ولي دماي اپتيمم براي جوانه‌زني ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتي‌گراد است. رشد گرده در كدوها در دماي ۸ تا ۱۰ درجه سانتي‌گراد آغاز مي‌شود، به‌عبارت‌ديگر تلقيح اين گياهان برخلاف خيار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتي‌گراد) و طالبي (۱۸ درجه سانتي‌گراد) در دماي پايين نيز انجام مي‌گيرد. طول دوره رويش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بين ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابي و زمين‌هاي مرطوب براي كاشت اين گياه بسيار مناسب است (سطح آب زيرزميني بيش از ۷۵ سانتيمتر). بايد توجه داشت كه اين گياه در مقايسه با ساير سبزي‌ها بيش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از اين نظر كشت توأم با ذرت شيرين توصيه مي‌شود. زمين‌هاي نيمه سنگين و داراي هوموس كافي براي كشت اين گياه مناسب است. خاك‌هاي حاصلخيز يا زهكشي خوب با دامنه‌اي از پي اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترين وضعيت براي رشد و باردهي خوب هستند. به علت نيازهاي رطوبتي بالاي اين محصولات خاك‌هايي با ظرفيت نگهداري آب بالا و رطوبت ذخيره شده مناسب بازده محصولات بالايي دارند.

چگونگي كاشت

ابتدا تصميم بگيريد براي كاشت كدو چه راهي را مي‌خواهيد انتخاب كنيد. براي كاشت كدو دو را وجود دارد: مي‌توان از طريق بذر آن را كاشت و يا بوته‌هاي كوچك و آماده آن را از بيرون تهيه كرد و در زمين كاشت. در زمان كاشت كدو شما مي‌توانيد بذرها را به‌صورت جوي و پشته‌اي يا به‌صورت خطي بكاريد كه بستگي به ميزان فضاي شما دارد.

آماده كردن زمين براي كاشت

قبل از كاشت كدو خاك را با مالچ و كود باغباني مخلوط كنيد تا مواد مغذي براي رشد كدو تأمين شود. pH خاك را آزمون كنيد و در صورت لزوم آن را اصلاح كنيد. PH مناسب براي رشد كدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بيشتر از اين مقدار بود مقداري آهك به خاك اضافه كنيد تا PH پايين آيد و اگر PH پايين بود خاك را با مقداري كود گياهي مخلوط كنيد تا PH به حد مناسب برسد. خاكي كه كدو در آن كاشته مي‌شود بايد زهكشي خوبي داشته باشد. اگر خاك شما زهكشي خوبي ندارد، مقداري شن به خاك اضافه كنيد تا به زهكشي خاك كمك كند.

كاشت به‌صورت جوي و پشته‌اي

بعد از گذشت سرما خاك را به‌صورت جوي و پشته‌اي آماده كنيد. به صورتي كه پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتي‌متر از زمين فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را بايد ۵۰ تا ۱۰۰ سانتي‌متر در نظر گرفت. روي پشته‌ها گودال‌هايي به عمق ۳ سانتي‌متر حفر كنيد و در هر گودال ۴ يا ۵ بذر قرار دهيد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعد از اين‌كه بذرها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند، آن‌ها را تنك كنيد و دو يا سه بوته قوي‌تر را نگه‌داريد. شما همچنين مي‌توانيد ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرين سرما، بذر كدو را در خانه بكاريد و بعد از اين‌كه سرما به‌طور كامل رفع شد، بوته‌هاي كدو را به زمين اصلي منتقل كنيد.

كاشت به‌صورت خطي

دانه‌هاي كدو سبز را مي‌توان بعد از رفع سرما در منطقه كاشت. دماي مناسب براي كاشت كدو ۱۳ درجه سانتي‌گراد است. در هر گودال دو يا سه بذر كدو را در عمق ۳ سانتي‌متر با هم بكاريد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر و فاصله رديف‌ها را ۹۰ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعدازآن كه دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند بوته‌ها را تنك كنيد.

نكاتي در مورد رشد كدو

زماني كه نهال‌هاي كدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه كنيد. مالچ باعث حفظ رطوبت خاك مي‌شود، همچنين باعث مي‌شود دماي زمين ثابت بماند. اين دو مورد باعث مي‌شوند كه گياه كدو در زمان كوتاه‌تري محصول بدهد و باردهي بيشتري هم داشته باشد. بوته‌هاي كدو در هر هفته به ميزان ۲ اينچ آب نياز دارند. اگر در منطقه شما بارندگي به‌اندازه كافي انجام نمي‌شود، بايد آبياري دستي انجام دهيد. با استفاده از شلنگ آبياري را در زير برگ‌ها انجام دهيد. آبياري باراني ممكن است باعث ايجاد كپك پودري روي برگ‌هاي كدو شود. زماني كه كدوها كوچك هستند آن‌ها را برداشت كنيد زيرا طعم بهتري دارند و اگر براي فروش در بازار كاشت كدو را انجام مي‌دهيد، معمولاً كدوهاي كوچك طرفداران بيشتري دارند و بهتر فروش مي‌روند. زماني كه كدوها به‌اندازه ۱۰ سانتي‌متر شدند مي‌توانيد آن‌ها را برداشت كنيد. با استفاده از چاقو كدوها را از بوته جدا كنيد.

آفات و بيماري‌ها

تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. در شرايط مزرعه بوته‌ها كدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد مي‌كنند، گل مي‌دهند اما خيلي از گل‌ها دچار ريزش مي‌شوند. ميوه‌ها ممكن است به ظاهر شروع به رشد نمايند اما وقتي تلقيح آن‌ها كامل نباشد لذا پس از مدتي زرد شده و از بين مي‌روند. گياهان خانواده كدوئيان مانند خربزه، كدو، هندوانه و غيره بدون گرده‌افشاني قادر به توليد ميوه نيستند. شرايط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقيت گرده‌افشاني مي‌باشند. رطوبت زياد موجب چسبيدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبي انتقال پيدا نمي‌كنند. كدوها براي گرده‌افشاني به فعاليت زنبورهاي عسل نياز دارند و زنبورهاي عسل در آب‌وهواي ابري، سرد پرواز نمي‌كنند. در ضمن زنبورهاي عسل به كاربرد حشره‌كش‌ها در زمان گلدهي حساس هستند و در اثر تأثير سم از بين مي‌روند و درنتيجه گرده‌افشاني به‌خوبي انجام نمي‌گيرد.

گياهان خانواده كدوئيان تك‌پايه هستند و گل‌هاي نر و ماده به‌طور جداگانه روي يك بوته ظاهر مي‌شوند. ابتدا گل‌هاي نر باز مي‌شوند، به دنبال آن گل‌هاي ماده باز مي‌شوند. فقط زماني گرده‌افشاني صورت مي‌گيرد كه گل‌هاي نر و ماده در يك زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت يك روز باز است و بيشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دريافت‌كننده گرده است. در طي اين مدت يك گل ماده براي دريافت گرده كافي جهت تشكيل يك ميوه كامل نياز به حدود ۱۵ بار بازديد زنبورعسل است. گل‌هاي تلقيح نشده يا تلقيح ناقص دچار ريزش مي‌شوند. موفقيت گرده‌افشاني در آب‌وهواي سرد كاهش مي‌يابد. براي انجام موفقيت در گرده‌افشاني تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستي تنظيم نمود. مديريت آفت و آبياري را به‌خوبي انجام داد. مصرف كود ازته به مقدار زياد موجب رشد رويشي زياد شده و در نتيجه تشكيل گل كاهش مي‌يابد. از كندوهاي زنبورعسل در مزرعه كدو استفاده شود و از كاربرد حشره‌كش‌ها در ساعات فعالين زنبورها و گرده‌افشاني بوته‌ها اجتناب گردد.

آبياري منظم، بخصوص در شرايط خشك لازم است، هر چه ميوه‌ها بزرگ‌تر كه مي‌شوند نياز آن‌ها به آب بيشتر مي‌گردد و درنتيجه رقابت ميوه بزرگ و كوچك جهت دريافت آب كافي مي‌تواند موجب زرد و ريزش ميوه‌هاي ريز گردد. كاهش تعداد ميوه‌هاي روي يك بوته و رساندن تعداد آن‌ها به يك يا دو عدد روي يك بوته يا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن ميوه مي‌گردد. برخي از عوامل موجب زرد شدن و ريزش ميوه و يا از بين رفتن آن در بوته‌هاي كدو مي‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك، تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. كمبود كلسيم مي‌تواند سبب پوسيدگي گلگاه، زرد شدن ميوه كوچك و ريزش ميوه گردد و دماهاي بالا، تنش آب و استفاده زياد از كودهاي ازته و پتاسه مي‌تواند مانع جذب كلسيم توسط گياه از خاك شوند. در مورد رفع برخي كمبودهاي عناصر غذايي بخصوص عناصر كلسيم و بور كودهاي ذيل جهت تقويت رشد بوته‌هاي كدو و جلوگيري از ريزش گل و ميوه توصيه مي‌شود. تكنوكل آمينو كه ۱۰ درصد كلسيم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. كود مايع كلسان كه ۳۵ درصد كلسيم دارد. كود مايع بوران كه ۱۰ درصد بور دارد.

آبياري

كدوها به آب زياد براي حداكثر رشد خود و ميوه‌ها نياز دارند. اگرچه تا حدودي به خشكي متحمل هستند اما آبياري منظم در طي فصل خشك براي دست‌يابي به عملكرد زيادتر توصيه مي‌شود. آبياري بيش‌ازحد و ايجاد خفگي خفيف در ريشه‌ها نيز موجب زرد و از بين رفتن ميوه‌هاي كوچك مي‌گردد. مزرعه را به‌صورت شياري به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاك به‌ويژه در طي مراحل مهم رشد نظير زمان كاشت، مرحله رشد رويشي، گلدهي و مراحل اوليه ميوه دهي آبياري كنيد. در ضمن استفاده از بادشكن‌ها به‌صورت دائمي و موقتي مي‌تواند به كاهش هدرروي آب و خسارت باد به گل‌ها و ميوه‌هاي جوان و ساقه‌ها كمك نمايد كاهش سرعت باد به فعاليت زنبورهاي عسل كمك مي‌نمايد.

خواص دارويي و درماني

كدو حلوايي، سينه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان مي‌كند. اگر كدوحلوايي را پخته و به‌صورت كرم به‌صورت بماليد و نيم ساعت صبر كنيد، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت براق و زيبا مي‌شود، خوردن كدو موجب برطرف شدن غم و اندوه است. كدو براي درمان قولنج مفيد است. مغز را تقويت مي‌كند. روغن تخمه كدو براي تسكين درد بواسير بسيار مفيد است. خوردن كدو باعث تجديدقواي جسمي و روحي بدن و موجب استحكام بافت‌هاي بدن مي‌شود. طبع كدو سرد است، صفرا را تسكين مي‌دهد، شيره تخم كدو يبوست را برطرف مي‌كند لذا بايد صبح ناشتا يك فنجان از آن ميل شود، ابن‌سينا كدو را براي رفع سرد درد و رفع بي‌خوابي و درمان خستگي اعصاب تجويز مي‌كرد. براي مبتلايان به سنگيني معده و اسهال، گوشت كدو را تكه‌تكه كنيد و در يك ليتر آن‌قدر بجوشانيد تا نصف آب بخار شود و پس از صاف كردن آب آن را بگيريد و با مقداري شكر آن را شيرين كرده و هر وقت مايل بوديد آن را مصرف كنيد، آب كدويي كه به اين صورت به دست مي‌آيد براي تسكين درد بواسير مؤثر است لذا نوشيدن سه بار در روز از آب كدو تجويز شده است.

از خواص كدو اين كه كمپوت كدو مخلوط با سيب از غذاهاي مفيد براي بيماران مبتلا به ورم پروستات است، آب كدو پخته ادرارآور بوده و براي رفع اختلالات كليه و مثانه مفيد است، كوبيده كدو براي درد سر و درد شقيقه بسيار سودمند است، مرهم كدو حلوايي براي درمان دمل مفيد است. مرباي كدو تقويت‌كننده بدن و اعصاب است. ترشي كدو اشتهاآور و هضم‌كننده غذا است. كدو حلوايي را پخته و به‌صورت مرهم براي رفع ورم و التهاب در محل قرار مي‌دهند، قرقره با آب كدوي پخته براي درمان گلودرد مفيد است، سوخته شده پوست كدو براي بند آوردن خون اثر معجزه‌آسا و بسيار سريعي دارد به‌طوري‌كه فوراً خونريزي را بند مي‌آورد و دو لبه زخم را به هم مي‌چسباند و سوزش و ناراحتي زخم را خيلي زود تسكين مي‌دهد.

براي خريد بذر كدو به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هندوانه ابوجهل

۹۹ بازديد

هندوانه ابوجهل

هندوانه با نام علمي Citrullus vulgaris متعلق به خانواده كدوييان يا Cucurbitaceae است. منشأ اصلي پيدايش هندوانه به عقيده برخي از محققين جنوب آفريقا و گروهي ديگر آن را بومي هندوستان مي‌دانند. ريشه كلمه هندوانه از كلمه وانا به معناي هندوانه در زبان هندي است، ايرانيان قديم به آن هندووانا مي‌گفتند كه امروزه به هندوانه تبديل شده است. مداركي از كاشت هندوانه در نيل از پيش از هزاره دوم (پيش از ميلاد) يافت شده است. دانه‌هاي هندوانه در محل دودمان دوازدهم مصر و در مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون يافت شده است. هندوانه گياهي است خزنده كه طول شاخه‌هاي خزنده آن شايد به ۴ متر هم برسد. ريشه هندوانه عميق بوده و در برخي خاك‌ها به يك متر هم مي‌رسد. برگ‌هاي آن قلبي شكل با بريدگي عميق است. گل‌هاي نر و ماده آن جدا از هم ولي روي يك پايه قرار دارند. هندوانه يكي از انواع صيفي‌جات شيرين است كه در جاليز رشد مي‌كند. در گذشته هندوانه را با نام تربوزه مي‌شناختند كه امروزه در افغانستان و تاجيكستان به هندوانه تربوزه مي‌گويند. هندوانه انواع مختلفي دارد كه از نظر ضخامت پوست، اندازه، رنگ، اندازه دانه‌ها، طعم، مزه و… با يكديگر تفاوت دارند. اين محصول در بهار در شهرهاي جيرفت و كهنوج، ميناب، ايرانشهر و دزفول، در تابستان در ورامين، سمنان، مشهد، اصفهان، همدان، تبريز، مياندوآب، در پاييز در دزفول و زمستان در ميناب، جيرفت و كهنوج توليد مي‌گردد.

هندوانه ابوجهل ميوه‌اي تلخ‌مزه است كه در فارسي با نام‌هاي خربزه روباه، كدوي تلخ و سيب تلخ و در عربي با نام‌هاي حنظل، مراره الصحاري و علقم و در فرهنگ اچمي‌زبان‌هاي جنوب ايران به نام خزَرَ (تلفظ: Khazara) نام برده شده است. هندوانه ابوجهل از راسته كدوئي‌ها (Cucurbitales) از تيره كدو (Cucurbitaceae)، از سرده سيترولوس (Citrullus) بوده و نام علمي آن Citrullus colocynthis است. مصرف آن باعث كوليت شديد شده و به علت مواد سمي خطرناك است. نام نوعي گياه بالارونده بومي حوضه مديترانه به‌ويژه ازمير تركيه، نوبه آفريقا و تريسته ايتاليا است. اين گياه از خانواده هندوانه است اما با هندوانه معمولي تفاوت‌هايي دارد شامل اندازه كوچك‌تر، جسم سفت‌تر و مزه تلخ.

آب‌وهوا

هندوانه يك گياه فصل گرم است. نسبت به گرما بيشتر از ساير گياهان تيره كدوييان مقاوم است. اين گياه مخصوص مناطقي است كه داراي تابستاني طولاني و گرم هستند. ازاين‌رو تابستان‌هاي خشك و به نسبت مرطوب براي آن‌ها مناسب است.

خاك

هندوانه خاك‌هاي سبك و شني را كه از نظر مواد غذايي غني هستند را مي‌پسندد. در خاك‌هاي رسي هم محصول خوبي مي‌دهد. به‌شرط آب زيرزميني پايين باشد. بهترين pH براي هندوانه ۶ تا ۷ است. براي آماده‌سازي زمين مثل خيار عمل مي‌شود با اين تفاوت كه فاصله جوي‌ها بيشتر در نظر گرفته مي‌شود كه اين فاصله شايد ۴ الي ۵ متر نيز برسد.

كاشت بذر هندوانه

كاشت بذر هندوانه بسيار ساده است و بذرها به‌سرعت جوانه مي‌زنند. هندوانه با آفتاب كامل و خاك رسي شني نياز دارد. اگر فضاي كافي براي كاشت هندوانه ابوجهل نداريد مي‌توانيد با كمي مراقبت آن را در گلدان و در جايي نورگير بكاريد. هندوانه گياهي يك‌ساله و تقريباً رونده است كه نحوه رشد آن شبيه تاك است درنتيجه براي كاشت در گلدان حتماً بايد براي آن قيم (نگه‌دارنده) ببنديد. همچنين براي جدا نشدن هندوانه از بوته در طول رشد نبايد زير آن خالي باشد، براي اين كار مي‌توانيد هندوانه را بعد از كمي درشت شدن درون تور قرار دهيد و به محلي ببنديد. براي كاشت هندوانه ابتدا بذر هندوانه ابوجهل آن را به مدت ۲۴ يا حداكثر ۴۸ ساعت در آب خيس نموده سپس گودال‌هايي به عمق ۲۰ سانتي‌متر ايجاد كرده و تا ارتفاع ۱۵ سانتي‌متر گودال را از خاك نرم و كود حيواني پوسيده پر مي‌كنيم. سپس ۲ تا ۳ عدد بذر هندوانه را داخل گودال قرار مي‌دهيم به‌طوري‌كه بذرها در عمق ۳ تا ۵ سانتي‌متري قرار بگيرد و بر روي آن خاك نرم مي‌ريزيم.

هندوانه را معمولاً به‌صورت مستقيم مي‌كارند و نشاء گيري آن توصيه نمي‌شود. تا قبل از جوانه‌زني بذرها نبايد خاك خيلي خشك شود. درصورتي‌كه قصد كاشت در گلدان را داريد بايد گلداني بزرگ با ارتفاع حداقل ۳۰ و قطر ۳۰ سانتي‌متر انتخاب كنيد و حتماً گلدان را در محيطي قرار دهيد كه روزانه ۷ تا ۸ ساعت نور مستقيم خورشيد داشته باشد. گلدان خود را بايد با خاك بسيار غني پر كنيد. تركيب كود حيواني و خاك باغچه يا كمپوست براي كاشت هندوانه مناسب است. كود حيواني حتماً پوسيده باشد. پس از رشد گياهان و چهار برگه شدن آن‌ها بوته‌هاي ضعيف را با ناخن حذف كنيد و بوته قوي‌تر كه رشد بيشتري در اين مدت داشته را نگه‌داريد. حذف علف‌هاي هرز اطراف بوته در طول دوره رشد هندوانه ضروري است. هندوانه رونده است و اگر در گلدان كاشته‌ايد بايد به‌وسيله قيم يا داربست مناسب بوته نگه داشته شود. همچنين هندوانه به دليل وزن زياد نبايد آويزان باشد، بهتر است گلدان هندوانه در محلي قرار گيرد كه بوته بر روي زمين رشد كند.

نكات كاشت بذر هندوانه

هندوانه براي رشد نياز به آفتاب كامل و طولاني و گرما در طول روز دارد، هندوانه به سرما بسيار حساس بوده و با شروع سرما گياه از بين مي‌رود.

هندوانه در شهرهاي شمالي كشور و شهرهايي كه رطوبت بالايي دارند نيز رشد مناسبي داشته ولي رطوبت بالاي هوا احتمال بيماري‌هاي قارچي را نيز بالا مي‌برد كه بايد به اين نكته توجه داشت.

بهترين دما براي جوانه‌زني هندوانه دماي ۱۵ تا ۲۵ درجه است درنتيجه بعد از رفع سرماي زمستان و گرم شدن هوا اقدام به كاشت نماييد.

خاك هندوانه بايد غني باشد، براي اين امر مي‌توان قبل از كاشت به زمين كشت مقدار كود دامي پوسيده اضافه كرد.

هندوانه بايد بعد از رفع سرماي بهاره كشت شود، هندوانه را معمولاً به‌صورت جوي و پشته‌اي مي‌كارند.

فاصله بين پشته‌ها را ۵۰ تا ۱۵۰ سانتي‌متر و فاصله بين بوته‌هاي هندوانه را نيز معمولاً ۵۰ تا حداكثر ۱۰۰ سانتي‌متر در نظر مي‌گيرند.

اگر در شهري زندگي مي‌كنيد كه تابستان‌هاي كوتاهي دارد، بايد چند هفته قبل از شروع فصل بهار اقدام به كاشت بذرها در گلخانه يا محيطي گرم بنماييد.

برداشت هندوانه

زمان برداشت هندوانه هميشه پرسش بوده، كشاورزان عزيز اين زمان را به‌صورت تجربي تشخيص داده ولي از چند راه مي‌توان به رسيدن كامل هندوانه و زمان برداشت آن مطلع شد:

با زدن ضربه به هندوانه بايد صدايي خفه و بم شنيده شود، ميوه‌هاي نارس صداي تيزتري دارند.

رنگ ميوه‌هاي رسيده روشن‌تر و به زردي مي‌زند.

قسمتي از ميوه كه بر روي زمين قرار دارد بايد به رنگ زرد روشن باشد، ميوه‌هاي نارس به رنگ سفيد يا روشن هستند.

قسمت انتهايي ساقه كه به ميوه متصل مي‌شود در هندوانه‌هاي رسيده خشك‌شده و به رنگ تيره است.

خواص

در اين گياه عصاره كوكوربيتاسين با خواص درماني بيماري ديابت وجود دارد. ميوه اين گياه داراي خاصيت مسهل قوي بوده و در موارد ضعف روده، فلج ناحيه امعاء و احشاء، آب آوردن نساج و بيماري‌هاي كبدي به كار مي‌رود. از ديگر خواص هندوانه ابوجهل، اين گياه اثر ضدويروسي، ضد ميكروبي و ضد سرطاني دارد و عصاره تام گياه هندوانه ابوجهل ممكن است براي مهار رشد و از بين بردن برخي از سلول‌هاي سرطاني نظير حنجره مؤثر باشد، تحقيقات پزشكان بيانگر آن بوده كه مصرف گياه هندوانه ابوجهل همراه با اشعه راديواكتيو داراي اثرات متوقف كنندگي در رشد تومورهاي سرطاني است.

پودر گياه هندوانه ابوجهل به‌عنوان تركيب درمان‌كننده بيماري‌هاي قند و ديابت توصيه مي‌شود. ماليدن روغن آن همراه با سركه دندان‌درد را تسكين مي‌دهد. اين گياه خلط‌آور بوده و در كاهش فشارخون و چربي خون مؤثر است. طبع آن خيلي گرم و خشك است، افراد سردمزاج بايد از خوردن آن خودداري كنند. براي بيماران بلغمي مفيد و مسهل بسيار قوي بلغم بوده و اخلاط بلغمي را از اعماق بدن خارج مي‌كند. هندوانه ابوجهل يك آنتي‌بيوتيك قوي است. جهت درد سياتيك از روغن اين گياه به محل عصب بمالند. براي درد مفاصل و نقرس با روغن ميوه هندوانه ابوجهل ماساژ دهند و براي درد واريس از روغن آن بر قسمت‌هاي واريس بمالند. براي درمان جذام از روغن آن بر پوست بمالند و حدود نيم گرم از گرد كاملاً ساييده شده آن همراه نشاسته يا صمغ‌ عربي ميل‌ كنند، ريشه هندوانه ابوجهل پادزهر سم مار و عقرب است به‌صورت دم‌كرده حدود ۴ گرم الي ۸ گرم ميل كنند.

جهت بيماري‌هاي سردرد و درد شقيقه و فلج و لقوه و صرع نيز مفيد است. براي درمان صدا در گوش ۱ يا ۲ قطره از روغن اين گياه را در گوش بچكانند. براي جلوگيري از ريزش مو حدود نيم گرم از پودر كاملاً سائيده اين گياه همراه كمي ادويه با غذا ميل شود. جهت جلوگيري از سفيد شدن مو، ميوه هندوانه ابوجهل را سوراخ كرده دانه‌هاي آن را بيرون آورده سپس با روغن زنبق داخل آن را پر و سوراخ را با قطعه‌اي از ميوه مسدود كنند آن را داخل خمير گذاشته در آب‌جوش بگذارند بپزد سپس از روغن آن به‌صورت خضاب استفاده كنند. جهت توجه جريان خون از مغز به ساير اندام‌ها حدود نيم گرم از پودر كاملاً سائيده شده اين گياه همراه با كمي نشاسته ميل شود. براي از بين بردن كك در اتاق برگ تازه هندوانه ابوجهل را مي‌پاشند. جهت خارش پوست پودر هندوانه ابوجهل را با ماست مخلوط كرده بمالند. كساني كه سكته مغزي كرده‌اند نيم گرم همراه نشاسته با غذا ۴ روز در ماه ميل كنند. براي بيماري قند نيم گرم همراه نشاسته با غذا ۷ روز در ماه ميل كنند.

طرز تهيه روغن هندوانه ابوجهل

۲۰۰ گرم آب هندوانه ابوجهل ۱۰۰۰ گرم روغن كنجد يا زيتون را با حرارت غيرمستقيم يا با حرارت ملايم مي‌جوشانيم تا آب تبخير شود.

عوارض مصرف زياد هندوانه ابوجهل

با وجود تأثير مثبت هندوانه ابوجهل در كاهش ميزان قند و چربي خون، اثرات سمي مصرف اين گياه روي قلب، كبد و دستگاه گوارش نيز مشاهده شده و مصرف زياد و بيش‌ازاندازه آن مي‌تواند باعث مرگ شود و اين از مضرات هندوانه ابوجهل است. بر اثر مصرف زياد و خودسرانه آن علائمي چون درد معده، مدفوع آبكي يا خوني، استفراغ و نبض ضعيف گزارش شده است. با مصرف مقادير بيشتر ضعف، غش، اختلالات حسي، گيجي، هذيان و اختلالات گردش خون مشاهده شده است. بروز ديگر عوارضي چون اگزماي پوستي، التهاب حاد كولون و سميت كبدي و كليوي نيز احتمال دارد. همچنين مصرف اين ميوه به دليل احتمال سقط‌جنين در زنان باردار و به دليل ورود تركيبات سمي گياه به شير در دوران شيردهي توصيه نشده است.

ميزان معين اين ميوه داروي بسيار خوبي براي رفع يبوست مؤثر بوده و چون خاصيت مسهلي آن بسيار قوي است براي كساني كه ورم روده دارند و خانم‌هاي باردار مناسب نيست. در مورد تداخلات دارويي اين گياه مستندات علمي كافي وجود ندارد اما در برخي منابع آمده است اين احتمال وجود دارد بر اثر مصرف هم‌زمان هندوانه ابوجهل با ديگر داروهاي ضد ديابت قند خون بيش‌ازاندازه كاهش يابد. در ضمن از عوارض مصرف خودسرانه آن چون به‌شدت محرك مخاط است خونريزي شديد گوارشي است. اين ميوه به دليل سمي و مسهل بودن بالا بهتر است در قالب ترشي يا به‌صورت تازه و خودسرانه مصرف نشود و عطاري‌ها هم در زمان عرضه آن جانب احتياط را رعايت كرده و بدون نسخه‌اي كه مربوط به مصرف‌كننده است اين گياه را ارائه نكنند.

براي خريد بذر هندوانه ذر انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هويج فرنگي

۹۵ بازديد

هويج

هويج يك سبزي ريشه‌دار و يا غده‌اي خوراكي است كه مي‌توان آن را خام يا خردشده يا رنده شده در سالاد خورد و بيشتر در پخت سوپ‌ها و خورش‌ها كاربرد دارد. بتاكاروتن، دوپاري از ويتامين آ در هويج به‌ فراواني يافت مي‌شود و رنگ نارنجي خاص اين سبزي نيز به همين خاطر است. به‌علاوه هويج منبعي غني از فيبر خوراكي، آنتي‌اكسيدان‌ها و مواد معدني به شمار مي‌رود. هويج فرنگي گياه علفي گياهي و دوساله و محصول فصل سرد و گياهي روزكوتاه و داراي توليدمثل جنسي و خودگشن و از نظر جوانه‌زني، برون جوانه‌زني دارد. ريشه عمودي و ضخيم و ريشه اصلي عميق و ريشه‌هاي فرعي اندك است. ريشه داراي رنگ‌هاي مختلف است. تشكيل برگ روزت در سال اول و داراي برگ‌ها متناوب و دندانه‌دندانه است. ساقه بي كرك و ارتفاع ساقه ۶۰ تا ۹۰ سانتي‌متر و ساقه در سال اول كوتاه و در سال دوم طويل مي‌شود. گل‌ها هرمافروديت و گل‌ها سفيدرنگ و ريز و داراي ۵ گلبرگ و ۵ پرچم و مادگي ۲ برچه و گل‌آذين چتري كه از داخل غلافي از رأس ساقه خارج مي‌شود.

از لحاظ خواص هويج، اين گياه علاوه بر اينكه خوشمزه و دلچسب است براي سالاد و آبميوه و سوپ نيز هميشه به كار مي آيد و براي سلامتي كلي بدن و پوست و چشم و دستگاه گوارش و دندان ها كاربرد دارد.

كاشت

هويج در انواع خاك‌ها رشد مي‌كند و بهتر است خاك داراي زهكشي خوبي باشد. خاك كاشت براي بذر هويج نبايد سنگ يا كلوخ داشته باشد، نبود سنگ و كلوخ و خاك غني و داراي مواد عالي باعث ايجاد ريشه‌هايي صاف و خوش‌فرم مي‌شود. ميزان فشردگي خاك بر رشد و طول ريشه (هويج) مؤثر است. فشردگي خيلي كم يا خيلي زياد براي رشد ريشه مضر است. در خاك‌هاي بسيار فشرده ريشه به‌صورت مخروطي و كوتاه و در خاك‌هاي نرم، نازك و بلند مي‌شود. آبياري و رطوبت بسيار مهم است، آبياري زياد باعث كمرنگ شدن هويج و آبياري كم باعث بدطعم شدن و تلخ و تند شدن هويج مي‌شود. هويج را دو نوبت در سال اوايل بهار و اوايل پاييز مي‌توان كاشت، هويج را معمولاً به‌صورت خطي يا رديفي كشت مي‌كنند و فاصله بين رديف‌ها را معمولاً كمتر از نيم متر و حدوداً ۴۰ سانتي‌متر در نظر مي‌گيرند. فواصل بين هر بوته هويج را نيز ۵ سانتي‌متر در نظر مي‌گيرند.

البته براي كاشت هويج در گلدان و باغچه بهتر است بذرها را بعد از خيس كردن يك‌روزه در آب به‌صورت دست­پاش بر روي سطح چاك بريزيد و بر روي آن حداكثر دو برابر طول بذر هويج خاك نرم بريزيد. اگر در باغچه اقدام به كاشت هويج مي‌كنيد قبل از كاشت خاك را به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتي‌متر زيرورو كنيد تا نرم و يكدست شود. براي منظم شدن فضاي كاشت و فشرده نشدن بوته‌هاي هويج مي‌توانيد بذر هويج فرنگي را با سه برابر خاك نرم مخلوط كنيد و سپس آن را دست­پاش كنيد (بر روي خاك بپاشيد).

برداشت

برداشت بعد از گذشت ۶۰ تا ۸۵ روز از كاشت بذر و زماني صورت مي‌گيرد كه برگ‌ها از سبز به زرد تغيير يافته باشد. قطر ريشه هويج‌ها بايد به ۳٫۵-۲٫۵ سانتيمتر رسيده باشند. براي برداشت بايد بستر را با آب بخيسانيد. خاك‌هاي اطراف ريشه را هنگام برداشت كنار بزنيد. اگر هويج با شاخ و برگ برداشت شود، دسته‌اي گفته مي‌شود. اگر هويج بدون شاخ و برگ برداشت شود، كپه‌اي مي‌گويند. سر شاخه زني در مزرعه و سر برگ‌ها جدا شده و ۲٫۵ تا ۵ سانتيمتر از ساقه باقي مي‌ماند و ساقه قبل از بسته‌بندي بريده مي‌شود. هويج را در سطح وسيع با ماشين برداشت چغندرقند برداشت مي‌كنند.

نگه‌داري پس از برداشت

قبل از نگهداري در انبار، انبار را با محلول ۲ درصدي سولفات مس تميز مي‌كنند. با شستشوي هويج‌ها و سپس قرار دادن در كيسه‌هاي پلاستيكي، هويج را در انبار در دماي صفر درجه سانتي‌گراد و رطوبت نسبي% ۱۰۰- ۹۵ به مدت ۴ تا ۶ ماه مي‌توان نگهداري كرد. هويج را دور از سيب، سيب‌زميني، گلابي و ساير ميوه‌هايي كه اتيلن توليد مي‌كنند، دور نگهداريد. ماندن هويج براي مدت طولاني در انبار سبب كم شدن قند آن مي‌شود. اگر هدف بذر گيري باشد، ريشه‌هاي خوب را جدا كرده و در بهار سال بعد اين ريشه‌ها كشت شده و در مرداد و شهريور بذر برداشت مي‌شود.

براي خريد بذر هويج در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

كاكتوس اچينو گرزوني تيغ زرد

۷۶ بازديد

كاكتوس اچينو گرزوني تيغ زرد

كاكتوس گياهي است از تيره كاكتوسيان (Cactaceae) تيره‌اي از ميخك‌سانان كه اغلب خاردار و گوشتي هستند. انواع كاكتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحي مركزي آمريكا رشد مي‌كرد اما امروزه در بسياري از مناطق گرم و خشك جهان توسط مردم پراكنده شده است. كاكتوس طي طوفان‌هاي ناگهاني آب ذخيره كرده و آب ذخيره‌شده را طي ماه‌هاي خشك‌سالي به مصرف مي‌رساند. كاكتوسيان در ايران گونه بومي ندارند. بيشتر كاكتوس‌ها ريشه‌هاي عميقي داشته و ساقه شبكه مانندي دارند كه به‌عنوان منبع ذخيره آب عمل مي‌كنند ساقه كاكتوس توسط تيغ‌هايي محافظت مي‌شود. كاكتوس‌ها برگ‌هاي خيلي كوچكي داشته يا اصلاً برگ ندارند.

كاكتوس اچينو گروزني تيغ زرد يكي از بهترين گزينه‌ها براي طراحي دكوراسيون خانه، فضاي سبز، تراريوم و پاسيو است. كاكتوس اچينو گروزني يكي از معروف‌ترين كاكتوس‌ها در جهان مي‌باشد تا حدي كه خيلي‌ها كاكتوس را با اچينو گروزني مي‌شناسند. اچينو گروزني كاكتوسي است كروي، مقاوم و زيبا كه در حدود ۲۵ تا ۳۰ سالگي گل مي‌دهد. اچينو گرزوني در فصل بهار و تابستان رشد مي‌كند. به راحتي دماي بالا و نور زياد را تحمل مي‌كند. هرچقدر نور بيشتري دريافت كند تيغ‌هاي زيباتري خواهد داشت البته بايد از آفتاب سوختگي جلوگيري شود. اچينو گروزني بومي كشور مكزيك است. اچينو در اوايل زندگي خود رشد سريعي دارد اما به سرعت رشد آن كند شده به طوري كه براي رسيدن به ارتفاعي در حدود ۲۴ سانتي‌متر به ۱۰ سال زمان نياز دارد. اچينو بومي مكزيك است و در شرايطي كه شبيه به زادگاهش باشد تا قطر ۹۰ سانتي‌متر نيز رشد مي‌كند. كاكتوس اچينو گروزني تيغ زرد در صورتي كه شرايط برايش مهيا باشد، در اواسط تابستان گل‌هاي زرد رنگ زيبايي مي‌تواند داشته باشد و دمايي بين ۱۰ تا ۲۴ درجه براي آن مناسب است. البته بايد مراقب باشيد دما هرگز به زير ۵ درجه نرسد. نور كامل آفتاب مي‌خواهد. البته نور مستقيم در روزهاي بسيار گرم ممكن است باعث سوختگي اين كاكتوس شود و از طريق بذر تكثير مي‌شود.

شرايط محيطي

يكي از معيارهاي تعيين‌كننده خاك مناسب براي كاكتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌اي كه در آب‌وهواي گرم نياز اين گياهان به خاك قابل‌نفوذ و سبك بيشتر احساس مي‌شود درحالي‌كه در آب‌وهواي سرد كه گياهان نياز به آبياري چنداني ندارند به خاكي سنگين‌تر نياز خواهد بود. به‌طوركلي كاكتوس‌ها خاك‌هاي با PH كمتر از ۷ تا نزديك به ۷ را مي‌پسندند. در بيشتر متون، تركيب اصلي خاك كاكتوس‌ها در اندازه‌هاي زير سفارش شده است: يك قسمت خاك باغچه به‌اضافه يك قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوي) به‌اضافه يك قسمت كمپوست (مواد پوسيده گياهي و خاك‌برگ)، يا يك‌دوم قسمت خاك رسي به‌اضافه يك قسمت ماسه به‌اضافه يك قسمت خاك باغچه، يا يك قسمت كمپوست به‌اضافه يك قسمت خاك پيت به‌اضافه يك قسمت ماسه. هرگاه به تركيب‌هاي بالا در انتها، ۵ درصد خاك زغال اضافه شود اثر ويژه‌اي در جلوگيري از پوسيدگي و ديگر بيماري‌هاي قارچي خواهد داشت (حضور پتاس در خاك زغال، باعث اين امر مي‌شود). البته در متون مختلف و در گفته‌هاي افراد باتجربه در زمينه توليد و پرورش كاكتوس به فرمول‌هاي مختلف ديگري نيز اشاره شده است. برخي از افراد در تركيب خاك خود از كود حيواني و برخي ديگر از ورمي كمپوست استفاده مي‌كنند. به‌عنوان‌مثال مي‌توان به اين تركيب اشاره كرد: دو قسمت شن ريز شسته شده و شيرين (فاقد املاح) به‌اضافه كمتر از يك قسمت كود گاوي پوسيده به‌اضافه يك قسمت خاك‌برگ پوسيده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسيار كمي از قطعات خورد شده زغال چوب. خاك مناسب ديگري كه معمولاً استفاده مي‌كنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پيت ماس و ۱۵ درصد ورمي كمپوست به‌علاوه مقداري زغال است.

اين گياه در حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاييز و شب‌هاي خنك نياز دارد. هواي زمستان بايد خنك باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتي‌گراد). كاكتوس‌هايي كه تار دارند بايد در محلي با دماي حداقل ۱۶ درجه نگهداري شوند. همچنين توجه داشته باشيد كه تهويه مناسب از جمله نيازهاي كاكتوس است. بهترين درجه براي نگهداري كاكتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتي‌گراد است.بايد توجه داشته باشيد كه ميزان تابش نور و روشنايي محيط نگهداري كاكتوس‌ها در شكل ظاهري كاكتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شكل غنچه‌هاي گل اهميت فراواني دارد. اما توجه داشته باشيد به‌طوركلي، كاكتوس‌ها به نور زياد (نزديك پنجره‌هاي شرقي و غربي) و نور خيلي زياد (نزديك پنجره‌هاي جنوبي) نياز دارند. نكته حائز اهميت در مورد ميزان نور محيط نگهداري كاكتوس‌ها در اين است كه چنانچه نور محيط كم باشد كاكتوس‌ها طراوت و زيبايي خود را از دست مي‌دهند و در مورد كاكتوس‌هايي كه گل دارند، توانايي گل‌دهي خود را از دست مي‌دهند. كاكتوس بعد از مدتي در نور كم از بين مي‌رود. البته نور زياد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگي مي‌شود. رطوبت براي گياه كاكتوس اهميت چنداني ندارد. چرا كه بومي مناطق خشك و صحراهاي آمريكا است. آب‌وهواي گياه كاكتوس بايد تقريباً گرم يا كوهستاني باشد.

كاشت

ابتدا گلداني را براي كاشت كاكتوس انتخاب كنيد كه زهكشي مناسبي داشته باشد. براي اين منظور مي‌توانيد سطح زيرين گلدان خود را كمي سوراخ كنيد. سپس سنگ‌هاي نسبتاً درشت جمع‌آوري كنيد و آن‌ها را به ارتفاع ۲ الي ۳ سانتي‌متر (البته مقدار سنگ به ميزان بزرگي و كوچكي گلدان شما بستگي دارد) در انتهاي گلدان بريزيد. بعد از آن مقداري ماسه ساختماني تهيه و يا خريداري كنيد. اين ماسه را در ابتدا بشوريد تا رس آن كاملاً جدا شود. آن‌قدر شست‌وشو را ادامه دهيد تا آب صاف از ماسه سرازير شود، سپس با استفاده از يك الك ماسه را الك كنيد تا سنگ‌هاي ريزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگ‌هاي ريز ماسه را با پيت ماس مخلوط كنيد (يك پيمانه پيت ماس به اضافه دو پيمانه ماسه ريز به اضافه يك يا نصف پيمانه زغال كبابي خردشده). اگر در خانه مايكروفر داريد حدود ۵ دقيقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذاريد. پس از سرد شدن مخلوط را روي سنگ‌هاي درشتي كه در مرحله نخست آماده كرده بوديد بريزيد. بعد از آن با فشار دادن دست بر روي سطح موردنظر بستر را محكم كنيد و يك لايه نازك سنگ ريزه روي بستر بريزيد.

در مرحله آخر بذر كاكتوس را بر روي سطح موردنظر بپاشيد طوري كه بذرها به فاصله ۱ الي ۲ سانتي‌متر از يكديگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذاريد در غير اين صورت نايلون يا پلاستيك بر روي آن بكشيد و سپس بذر كاشته شده را در دماي ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتي‌گراد قرار دهيد. توجه داشته باشيد كه بذر زير نور مستقيم خورشيد نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه مي‌زنند و شروع به رشد مي‌كنند. شما بايد پس از كاشت كاكتوس بذر، هر دو هفته يك‌بار سم قارچ‌كش را بر روي بستر خاك به اندازه استاندارد اسپري كنيد. كاكتوس تا سه ماهگي نياز به هيچ كودي ندارد. به بذر كاكتوس هر از چند گاهي سر بزنيد تا حشرات و موارد مشكوك را شناسايي كنيد.

نحوه نگهداري كاكتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباري كاكتوس‌ها نسبت به شرايط محيطي و گسترش آپارتمان‌نشيني و زندگي پرمشغله امروزي سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان اين گياه افزوده مي‌شود. كاكتوس يكي از گياهان پرطرفدار است كه مي‌توانيد يك گياه عالي براي آپارتمان‌هاي بدون بالكن امروزي باشد. برخي از افراد به اين دليل كاكتوس‌ها را دوست دارند كه فكر مي‌كنند اين گياه مقاومت بيشتري نسبت به ساير گياهان دارد و در نتيجه نگهداري از آن هم زحمت كمتري خواهد داشت. اين طرز فكر تا حدودي درست است به اين دليل كه كاكتوس مي‌تواند آب اضافي را در خود ذخيره كند و هنگام كم‌آبي از آن تغذيه كند، اما بايد به ياد داشته باشيم اين به آن معنا نيست كه نگهداري كاكتوس بدون كمترين زحمتي امكان‌پذير است. البته باز هم تأكيد مي‌كنيم كاكتوس به دليل توان ذخيره آب، بهترين گياه براي نواحي خشك و كم آب به‌حساب مي‌آيد. شايد شما هم در صحراهاي خشك كاكتوس‌هاي بزرگي را ديده باشيد كه در شرايط آب و هوايي بسيار بد هم دوام آورده‌اند؛ دليل اين موضوع آن است كه كاكتوس مي‌تواند با يك‌بار ذخيره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگي خود ادامه دهد. اين نكته هم جالب است كه ذخيره آب توسط ريشه‌هاي كاكتوس انجام مي‌شود.

كاكتوس ريشه‌هاي بسيار بلندي دارد كه به كمك آن‌ها مي‌تواند آب موردنياز را در خود ذخيره كند. شايد بتوان گفت اين بزرگ‌ترين تفاوت كاكتوس با ساير گياهان است. اگر شما در خانه گياه كاكتوس داريد دقت كنيد درون خاك كاكتوس بايد از شن و سنگريزه نيز استفاده كنيد. همچنين به خاطر داشته باشيد اين گياه به نور زياد احتياج دارد و بايد در محيطي گرم قرار بگيرد. از ديگر نكاتي كه بايد به آن توجه كنيد آبياري كاكتوس است. به خاطر داشته باشيد كاكتوس نسبت به ساير گياهان بايد با فاصله زماني طولاني‌تري آبياري شود. البته آبياري كاكتوس بايد با توجه به نوع آن، فصل، گرماي محيط و اندازه گياه تعيين شود. با در نظر گرفتن همه اين موارد و از آنجا كه امروزه كاكتوس‌ها در اندازه‌هاي مختلف ارائه و فروخته مي‌شوند، مي‌توانيد با توجه به فضاي خانه خود، تعدادي از اين گياه را در نقاط مختلف نگهداري كنيد. گلدان‌هاي رنگي و كوچك كاكتوس به‌خوبي مي‌توانند پشت پنجره، روي ميزهاي كنار ديوار و كنار قاب عكس‌هاي روميزي قرار بگيرند و جلوه‌اي خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

براي خريد بذر كاكتوس به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

چمن آكواريومي مونت كارلو

۷۵ بازديد

چمن آكواريومي مونت كارلو

چمن مونت‌كارلو نوعي چمن است كه برگ‌هاي به نسبت درشت و بزرگي دارد. از مشخصات اين نوع چمن داشتن برگ‌هاي گرد است. رشد سريعي دارد. اين نوع چمن آبي بيشتر در درون آكواريوم براي زيباسازي كشت مي‌شود. چمن مونت‌كارلو به رنگ سبز روشن است. كف‌پوش فوق‌العاده زيبايي براي سطح موردنظر مي‌باشد، طوري كه زيبايي را به محيط تزريق مي‌كند. اين نوع چمن را بيشتر در آكواريوم مي‌كارند. با استفاده از چمن مونت‌كارلو مي‌توانيد محيط آكواريوم خود را به‌طور طبيعي زيبا و دل‌باز كنيد و محيط واقعي به وجود بياوريد و از آن لذت ببريد. از گياهان چندساله است.دماي مناسب براي رشد اين گياه ۱۸ تا ۲۷ درجه سانتي‌گراد است. به آبياري زيادي نياز دارد. هميشه بايد پر آب باشد. از گياهان آفتاب دوست است كه براي رشد به نور زياد خورشيد نياز دارد. در برابر سايه مقاوم است.

كاشت

براي كاشت بذر چمن آكواريوم بهتر است از خاك مخصوص چمن آكواريوم استفاده نماييد. اين خاك به‌صورت شن ريز است و تمام مواد مغذي موردنياز گياه را در خود دارد.دليل اينكه از اين خاك براي آكواريوم استفاده مي‌شود اين است كه مثل شن است نه آب را كثيف مي‌كند و نه بر روي سطح آب مي‌آيد. ابتدا مقداري شن دانه متوسط يا دانه ريز كف ظرف خود بريزيد. سپس يك لايه ۲ الي ۳ سانتي از خاك مخصوص آكواريوم بر روي شن‌ها ريخته و سطح را صاف كنيد سپس روي سطح خاك خوب آب اسپره كنيد. اكنون بذر چمن مونت‌كارلو را روي خاك بپاشيد و مجدد روي آن آب اسپره كنيد. اينكه چه مقدار بذر چمن را بر روي خاك بريزيد بستگي به شما دارد هر چقدر بيشتر بريزيد چمن شما پرپشت‌تر مي‌شود هرچند اگر كمتر هم بريزيد بعد از مدتي سطح پر خواهد شد. حالا روي ظرف را با سلفون خوب ببنديد و ظرف كاشته شده را در مكاني گرم مثل پشت بخاري بگذاريد هر چقدر جاي بذر چمن آكواريوم گرم باشد زودتر سبز مي‌شوند معمولاً بين ۳ الي ۵ روز جوانه‌ها نمايان مي‌شوند اما اگر مكان شما گرم نباشد دير جوانه مي‌زنند. اين نوع چمن را مي‌توانيد هم براي چمن آكواريوم و هم براي چمن تراريوم بكاريد.

براي خريد بذر چمن به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

چغندر لبويي

۷۱ بازديد

چغندر لبويي

در حدود چهار قرن قبل از ميلاد به خواص درماني چغندر آَشنا بوده و از آن استفاده مي‌كرده‌اند. چغندر به‌طور بومي در ناحيه مديترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بيشتر نقاط دنيا كشت مي‌شود. چُغُندَر (چگندر، چندر) گياهي از خانوادۀ اسفناجيان با ريشه غده‌اي و قندي و برگ‌هاي درشت و پهن كه مواد غذايي در ريشه‌ي ستبرش اندوخته مي‌شود. چغندر دو نوع است. يك نوع آن چغندر معمولي است به رنگ بنفش تيره و يا قرمز و نوع ديگر آن چغندرقند است به رنگ زرد روشن كه به مقدار بسيار زياد در نقاط مختلف دنيا براي استفاده از شكر آن كشت مي‌شود. چغندر گياهي يك‌ساله تا چندساله است. در سال اول برگ‌هاي روزت با دم برگ نسبتاً طولاني توليد مي‌كند و در سال دوم به فاز زايشي مي‌رود. اغلب گياهان اين خانواده هالوفيتوپساموفيت هستند و داراي اهميت اكولوژيكي و اقتصادي مي‌باشند. خانواده Chenopodiaceae عمدتاً علفي و يك‌ساله‌اند ولي در ميان آن‌ها انواع چندساله، درختچه‌اي و بندرت درختي هم مشاهده مي‌شود. ساكارز در برگ‌هاي بزرگ چغندر در هنگام روز ساخته مي‌شود و شب به ريشه مي‌رود در آنجا ذخيره مي‌گردد و طبقه‌هاي ريشه كلفت مي‌گردد. رنگ ريشه‌هاي چغندر ممكن است زرد يا سفيد يا سرخ تيره باشد. چغندر در سال اول توليد ريشه متورم و ضخيم و مغزدار مي‌كند كه پر از مواد غذايي است و در سال دوم توليد ساقه سفت گل دهنده و بذر مي‌نمايد. گرده‌افشاني با باد و يا حشرات انجام مي‌گيرد.

چغندر لبويي را به خاطر ريشه‌هاي شيرين آن مي‌كارند و به‌عنوان پيش‌غذا و در سالاد و برخي از غذاها استفاده مي‌شود، چغندر لبويي گياهي دوساله بوده، در سال اول كاشت، چغندر توليد ريشه مي‌كند و در همان سال قابل‌برداشت است و در سال دوم توليد گل و بذر مي‌كند و مواد قندي به ساقه‌هاي آن مي‌رود و در نتيجه برگ‌هاي شيرين‌تري به وجود مي‌آورد. چغندر لبويي در هر آب و هوايي رشد مي‌كند ولي هواي خنك را ترجيح مي‌دهد و بهترين رشد را دارد. چغندر لبويي روزبلند بوده به اين معنا كه طول روز نبايد كمتر از ۱۰ ساعت باشد تا محصول مرغوب‌تري را توليد كند. لبو همان چغندر پخته‌ است. در زبان آشور و بابل چغندر را لپتو مي‌خوانده‌اند و در آرامي لپتا و ليپتا مي‌ناميده‌اند و بعيد نيست كه اصل لبوي فارسي همين باشد.

كاشت بذر چغندر در گلدان

چغندر به‌سادگي در گلدان رشد مي‌كند و علاوه بر ريشه خوراكي آن به خاطر برگ‌هاي زيبايش گلدان جذابي را به وجود مي‌آورد. قطر ريشه چغندر حدوداً از ۳ تا ۷ سانتي‌متر بوده و طول برگ‌هاي آن گاهي به ۳۰ سانتي‌متر نيز مي‌رسد. انشعابات اطراف ريشه متورم گاهي به ۹۰ سانتي‌متر نيز توسعه پيدا مي‌كنند. مكان نگه‌داري چغندر بايد نورگير و داراي آفتاب مستقيم باشد. خاك گلدان و محل كشت نبايد خيلي سنگين (فشرده) يا خيلي سبك باشد، چغندر در اين خاك‌ها بدفرم مي‌شود. چغندر تحمل خشكي را دارد ولي بهتر است هميشه سطح خاك مرطوب باشد و آبياري بعد از خشك شدن كامل خاك انجام شود. بهتر است قبل از كاشت بذر چغندرها را به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خيس كنيد، چغندر را معمولاً از اوايل بهار تا اواسط پاييز مي‌كارند ولي بهترين زمان براي كاشت بهاره، دو هفته قبل از آخرين سرما و براي كاشت پاييزه يك ماه قبل از شروع سرما است.

بهتر است گلدان بزرگي را براي كاشت انتخاب كنيد تا فضاي كافي براي رشد ريشه باشد. گلدان را با خاك نيمه سبك و نسبتاً غني پر كنيد. تركيب خاك باغچه و خاك‌برگ يا كود دامي پوسيده مناسب است. مي‌توانيد از خاك‌هاي آماده همانند كمپوست نيز استفاده كنيد. استفاده از خاك‌هاي آماده محصول ايده آل را تضمين مي‌كند. بذرها را در عمق ۳ تا حداكثر ۴ سانتي‌متر قرار دهيد و بر روي آن خاك نرم بريزيد و گلدان را آبياري كنيد. طوري آبياري نكنيد كه بذرها جابجا شود. چغندر را معمولاً به خاطر ريشه آن مي‌كارند به همين دليل فاصله بين بذرها بايد ۱۵ تا ۳۰ سانتي‌متر باشد تا ريشه‌هاي خوش‌فرم و ايده آلي داشته باشيم. اگر چغندر را به خاطر مصرف برگ‌هاي آن مي‌كاريد مي‌توانيد فاصله بذرها را ۱۰ سانتي‌متر يا كمي كمتر در نظر بگيريد. بذر چغندر بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز جوانه مي‌زند. دماي ايده آل براي كاشت چغندر لبويي ۱۶ تا ۱۸ درجه است. بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از كاشت بذر چغندر لبويي قرمز تيره، آماده برداشت است. برگ‌ها را هنگامي‌كه به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتي‌متر مي‌رسند و ريشه‌ها را در قطر ۳ تا ۵ سانتي‌متر برداشت مي‌كنند. (ريشه‌ها بعد از گذشت ۳ تا ۴ ماه آماده برداشت هستند)

كاشت بذر چغندر در باغچه

چغندر لبويي را در مناطق سرد و معتدل اوايل اسفند و در مناطق گرم اواخر تابستان و شهرهاي گرمسيري كه زمستان‌هاي گرمي دارند در اواخر پاييز اقدام به كاشت چغندر مي‌كنند. مرحله اول آماده‌سازي زمين كاشت است. ابتدا مقداري كود دامي پوسيده بر بستر كشت ريخته و خاك را زيرورو كنيد تا نرم و يكنواخت شود. خاك چغندر لبويي بايد داراي زهكشي خوبي باشد. خاك‌هاي سنگين باعث بدفرم شدن ريشه مي‌شود. اگر هنگام كاشت چغندر لبويي در اوايل بار با شرايط خاصي روبرو شويم و سرما براي مدت طولاني ادامه داشته باشد ممكن است به گل (بذر) برود. قبل از كاشت بهتر است بذرها به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خيس بخورد. بذرها را در عمق ۳ تا ۴ سانتي‌متري بكاريد و بر روي آن خاك نرم بريزيد تا قبل از جوانه‌زني نبايد اجازه دهيد خاك كاملاً خشك شود. آبياري‌هاي اوليه بايد به‌آرامي صورت پذيرد تا بذرها جابجا نشود. جوانه‌زني معمولاً در شرايط مناسب و طي ۳ تا ۵ روز اتفاق مي‌افتد. چغندر را معمولاً به دو صورت دست پاش و رديفي مي‌كارند.

روش دست پاش

در روش دست پاش بذرها را به‌طور يكنواخت بر روي سطح خاك ريخته و بر روي آن خاك نرم مي‌ريزيم يا با شن كش سطح خاك را زيرورو مي‌كنيم تا بذرها زير خاك برود. بعد از رشد چغندرها و هنگامي‌كه طول جوانه‌ها به ۷ سانتي‌متر رسيد اقدام به تنك كردن (حذف بوته‌هاي اضافه و كاهش تراكم چغندر) مي‌كنيم. به اين صورت كه تربچه‌ها را با فاصله ۸ تا ۱۰ سانتي‌متر در نظر مي‌گيريم و گياهاني كه در بين آن‌ها روييده‌اند را حذف مي‌كنيم.

روش كاشت رديفي

در اين روش فاصله رديف‌ها را ۳۰ تا ۴۵ سانتي‌متر و فاصله بين بوته‌ها را ۸ تا ۱۰ سانتي‌متر در نظر مي‌گيريم. همانند روش قبل بذر چغندر ر ا در عمق ۳ تا ۴ سانتي‌متر مي‌كاريم. آبياري چغندر بايد به گونه‌اي باشد كه سطح خاك خشك نشود و غرق آبي هم نباشد. زمين كاشت چغندر لبويي بايد عاري از هر گونه علف هرز باشد. برداشت چغندر لبويي هنگامي فرا مي‌رسد كه قطر آن بين ۳ تا ۵ سانتي‌متر باشد، البته تا قطر ۷ سانتي‌متر نيز قابل‌قبول است ولي بيشتر از اين باعث سخت شدن و خشبي شدن شده و از كيفيت آن مي‌كاهد و به پوكي ريشه‌ها مي‌انجامد.

خواص چغندر

۱-چغندر خوب آن است كه زياد در خاك نمانده باشد زيرا چغندري كه زياد رسيده باشد سفت مي‌شود.

۲-طبع چغندر گرم و تر است.

۳-رنگ ارغوانى چغندر به دليل وجود تركيبى به نام بتاسيانين است كه خاصيت ضد سرطانى داشته و از بروز سرطان‌ها به‌خصوص سرطان كولون جلوگيرى مي‌كند.

۴-فيبر زياد موجود در آن، موجب كاهش سطح كلسترول خون و كاهش خطر بروز سكته‌هاي قلبي در بيماران قلبي است.

۵-مصرف لبو از بروز جذام جلوگيري مي‌كند.

۶-پخته اين گياه، رعشه را معالجه مي‌كند و بسيار آرامش‌بخش است.

۷-لبو براي مغز و اعصاب مفيد است

۸-آب لبوي خام براي التهاب مثانه، رفع يبوست مفيد است و علاوه بر آن اين گياه داراي ويتامين‌هايي است كه اشتهاآور است.

۹-مصرف لبو لكه‌هاي سفيدي كه در پوست بدن پديد آمده و موجب مرض پيسي مي‌شود را از بين مي‌برد.

۱۰٫ چغندر لبويي براي درد مفاصل و نقرس مفيد است

۱۱٫ شيره چغندر سيستم گردش خون را بهبود مي‌بخشد و سيستم ايمني بدن را ارتقاء مي‌دهد

۱۲٫ توليد گلبول‌هاي قرمز خون

۱۳٫ قرار دادن دست و پاي ترك‌خورده در آب گرم شده برگ چغندر، موجب برطرف شدن عارضه مي‌شود

۱۴٫ ضماد برگ چغندر با عسل جهت رفع طاسي و زگيل مؤثر است و چنانچه با حنا مصرف شود براي روياندن مجدد مو و نكويي آن تأثير به سزايي خواهد داشت.

۱۵٫ كمك به حفظ سلامت سلول‌ها

۱۶٫ كمك به حفظ سلامت كل بدن

۱۷٫ شستشوي سر با جوشانده برگ چغندر، شوره و چربي مو را از بين مي‌برد و ضد شپش است.

۱۸٫ كمك به جذب بهتر بسياري از مواد مغذي

۱۹٫ كمك به درمان يبوست دائمي

۲۰٫ شستشوي معده

۲۱٫ چغندر لبويي حاوي مقدار زيادي عناصر معمولي و كمياب همچون پتاسيم، گوگرد، يد، آهن و مس است

۲۲٫ مقوي براي كودكان و خانم‌هاي ضعيف

۲۳٫ چغندر قرمز يا لبو به دليل داشتن فيبر فراوان كه خاصيت كاهش چربي خون را دارد و همچنين اسيد فوليك، بهتر است در سبد غذايي بيماران قلبي و زنان باردار قرار بگيرد.

۲۴٫ درمان‌كننده التهاب مجاري ادرار است.

۲۵٫ براي درمان التهاب مثانه و بواسير مفيد است

۲۶٫ خوردن چغندر پخته، براي رعشه مفيد است خصوصاً اگر برگ آن سرخ‌رنگ باشد.

۲۷٫ چغندر مخلوط با آب هويج دفع‌كننده سنگ كيسه صفراست.

۲۸٫ برگ چغندر خام ورم طحال را بهبود مي‌بخشد

۲۹٫ آب چغندر بهترين نوشابه و تقويت‌كننده بدن و دافع سموم بدن است (براي تهيه شربت چغندر، با آبميوه گيري آب سه تا چهار عدد چغندر خام را بگيريد و آن را با يك ليوان آب‌معدني مخلوط كنيد).

۳۰٫ لبو همچنين نقش بسزايي در درمان و پيشگيري از كبد چرب و كاهش چربي خون دارد.

۳۱٫ خواص آنتي اكسيداني لبو براي پيشگيري از سرماخوردگي و تقويت سيستم ايمني مفيد است و همچنين در پيشگيري از آلزايمر و پاركينسون نقش دارد.

براي خريد بذر چغندر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

توت فرنگي كاماروسا

۹۴ بازديد

توت فرنگي كاماروسا

توت فرنگي كاماروسا بسيار شيرين و درشت با رنگ قرمز ملايم است و يكي از محبوب‌ترين ارقام براي كشت در گلخانه و فضاي باز است. كاماروسا روزكوتاه است و ميوه‌هايي سفت و قرمز را به وجود مي‌آورد و تا حدودي خودگرده‌افشان است ولي براي داشتن ميوه‌هاي بهتر در گلخانه بايد از زنبور استفاده كرد و همچنين در فضاي باز به‌طور معمولي گرده‌افشاني انجام مي‌شود. توت فرنگي رقم كاماروسا مخروطي كشيده است و داراي عطروطعم خوبي است و بازارپسندي بالايي دارد. نام‌هاي ديگر توت فرنگي كه شايد نشنيده باشيم: چيلك، چليك يا چيالك جنگلي، چَلَم و شالكَه.

كاشت

به‌طوركلي بذر توت فرنگي كاماروسا از طريق پاجوش، رانر (رونده) و تقسيم ريشه تكثير مي‌شود و كاشت بذر توت بخصوص براي كاشت تجاري مناسب نيست و تنها براي يادگيري و آموزش، كارهاي تحقيقاتي، كاشت خانگي و… از كاشت بذر بهره مي‌برند. كاشت بذر توت فرنگي كاماروسا كمي مشكل بوده و به مبتديان توصيه نمي‌شود ولي مي‌توانيد براي شروع در بسته‌هاي كوچك تهيه نموده و شروع به كاشت توت نماييد. معمولاً بذرها بدون رفع نياز سرمايي نيز جوانه مي‌زنند ولي سرما دادن به بذر قبل از كاشت باعث بالا رفتن درصد جوانه‌زني و موفقيت خواهد شد. توت فرنگي نياز سرمايي كوتاهي دارد. ابتدا بذر توت فرنگي را به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز در يخچال قرار مي‌دهيم. بذرها را با همان بسته‌بندي مي‌توانيد داخل يخچال قرار دهيد يا اينكه آن‌ها را درون ظرف درب­دار شفاف كه با پيت ماس پر شده است بكاريد و سپس درون يخچال بگذاريد.

گلداني مناسب براي كاشت توت فرنگي در نظر مي‌گيريم و با خاكي سبك آن را پر مي‌كنيم. براي كاشت بذر توت فرنگي بهتر است از پيت ماس به‌تنهايي يا از تركيب زير استفاده نماييد: كوكوپيت ۳۰ درصد + پيت ماس ۵۰ درصد + ۱۰ درصد ورمي كمپوست + ۱۰ درصد پرليت دانه‌ريز. خاك را در ليوان يك‌بار مصرف يا ظرف‌هاي درب دار شفاف يا سيني نشاء بريزيد و خوب آبياري كنيد. سپس بذرها را روي خاك قرار دهيد و روي آن را كمي پيت ماس بريزيد تا بذرها مخفي شود ولي زير خاك نرود سپس با اسپري (افشانه) آب را بر روي خاك بريزيد. كف ظرف كاشت بايد براي خروج اضافي آب و عبور هوا سوراخ به‌اندازه كافي داشته باشد. اكنون بر روي بستر كاشت مشماي پلاستيكي يا سلفون قرار دهيد تا رطوبت خاك بالا رود. اين كار به جوانه‌زني و شكستن پوسته بذر كمك مي‌كند.

تا قبل از جوانه‌زني نبايد اجازه دهيد خاك خشك شود، آبياري بيش‌ازحد هم باعث مرگ و خفگي جوانه مي‌شود. گلدان را بايد در جايي پرنور و به دور از نور مستقيم آفتاب قرار دهيد تا جوانه بزند. هنگامي‌كه گياه داراي سه برگ شد مي‌توانيد اقدام به جابجايي آن به گلداني بزرگ‌تر كنيد. بعد از گل دادن گياه توت فرنگي اولين كار حذف گل‌هاي اوليه است اين كار باعث مي‌شود تا گياه ريشه قوي‌تري را به وجود بياورد. معمولاً ۳ تا ۴ ماه بعد از كاشت بذر باردهي بوته‌ها شروع مي‌شود. البته اكثراً گياه توت فرنگي در سال اول ميوه توليد نمي‌كند. بعد از آماده شدن نشاءها آن‌ها را به باغچه يا گلدان بزرگ‌تر يا... منتقل كنيد. براي كاشت در فضاي باز آفتاب‌گيرترين نقطه از باغ را انتخاب كنيد. مي‌توانيد از مالچ پاشي پاي بوته‌هاي گياه توت فرنگي براي كنترل رطوبت و گياهان هرز بهره ببريد (مي‌توان از كاه استفاده كرد)

اين ميوه امروزه اغلب به‌صورت هيدروپونيك (آبكشت) كشت مي‌شود. ازآنجاكه در اين نوع كشت اغلب شرايط محيط قابل‌كنترل است، نتيجه مطلوب‌تر است و ميزان عملكرد به‌صورت چشمگيري افزايش خواهد داشت. البته تنش‌هاي موجود در طبيعت خود باعث افزايش طعم و بوي آن مي‌شوند كه با سيستم آبكشت اين عطروطعم كاهش مي‌يابد.

خواص

خواص توت فرنگي يكي آن كه حاوي مقادير زيادي آنتي‌اكسيدان، ويتامين و مواد مغذي است. توت فرنگي خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي، سكته مغزي، سرطان، فشارخون، يبوست و ديابت را كاهش مي‌دهد. همچنين توت فرنگي به دليل اينكه حاوي اسيدفوليك است، براي زنان باردار توصيه مي‌شود. يك‌دانه توت فرنگي ۱۰۰ گرمي شامل تقريباً ۳۳ كيلوكالري انرژي، منبع عالي از ويتامين ث، منبع خوبي از منگنز است و ميزان كمي از ويتامين‌هاي ديگر و مواد معدني موردنياز در رژيم غذايي را فراهم مي‌كند.

توت فرنگي به دليل دارا بودن فيتو كميكال، اثرات مثبت بسياري بر روي مغز مي‌گذارد و مي‌تواند اثرات نامطلوب پيري بر مغز را كاهش دهد. توت‌فرنگي ميوه‌اي نسبتاً جديد است كه تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به اين شكل امروزي وجود نداشت و بيشتر موارد استفاده دارويي داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت‌فرنگي‌هاي وحشي از جنگل به زمين زراعتي منتقل شد و از آن به‌عنوان يك گياه اهلي استفاده گرديد. در جنگل‌هاي شمال ايران توت فرنگي وحشي به‌طور فراوان يافت مي‌شود. به نظر مي‌رسد كه اولين رقم اصلاح‌شده در زمان صدارت اتابك اعظم از فرانسه به ايران آمد و به نام اتابكي خوانده شد.

براي خريد بذر توت و ساير درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳