بذر كدو

كدو حلوايي به طور كلي به دو دسته كدوي خورشتي يا تابستاني (برداشت در تابستان) و كدوي زمستانه (برداشت در پاييز) تقسيم مي شود. پوست كدوهاي تابستاني بر خلاف پوست كدوهاي زمستانه خوراكي است. اكثر كدوهاي تابستاني اكنون در انواع بوته اي عرضه مي شوند كه فضاي كمتري را اشغال مي كنند، در حالي كه كدوهاي زمستانه گياهاني هستند كه به فضاي بيشتري نياز دارند.

اين مقاله بر روي كدو خورشتي (تابستاني) تمركز دارد. همه انواع كدو حلوايي تابستاني نياز به مراقبت بسيار مشابهي دارند، بنابراين حتي اگر در اين صفحه عمدتاً به كدو سبز اشاره مي كنيم، آن را براي انواع كدوهاي تابستاني كه در حال رشد هستيد قابل استفاده در نظر بگيريد. كدو خورشتي يك گياه همه كاره است كه انواع مختلفي از كدو خورشتي از جمله كدو خورشتي سبز، كدو خورشتي زرد (طلايي)، كدو خورشتي گرد سبز، كدو خورشتي مينياتوري را شامل مي شود. كاشت كدو خورشتي شبيه به كاشت انواع ديگر گياهان تاكستاني است. آنها پس از چيدن مدتي در يخچال قابل نگهداري است؛ بنابراين لازم نيست به محض چيدن مصرف شوند. كدو خورشتي يك محصول پرباراست. در حالي كه هر گياه چند كدو در طول فصل اوج توليد مي‌كند.

نحوه كاشت كدو سبز خورشتي

 براي اينكه بهترين محصول را از بوته هاي كدو خورشتي بدست آوريد، بايد تا زماني كه خطر يخبندان از بين نرفته صبر كنيد، سپس بذرها را در زمين بكاريد. در اكثر مناطق كاشت كدو سبز خورشتي بايد در اوايل بهار انجام شود. با اين حال، گاهي اوقات، بسته به آب و هوا، ممكن است ديرتر باشد. بايد زماني بذرها را كاشت كه حداقل ۶ ساعت آفتاب ببيند و دماي خاك بين ۱۵ تا ۲۰ درجه باشد. قبل از كاشت خاك را با كمپوست مخلوط نماييد. بايد خاك كدو زهكش شده و داراي مواد مغذي باشد.

كدو حلوايي به طور كلي به دو دسته كدوي خورشتي يا تابستاني (برداشت در تابستان) و كدوي زمستانه (برداشت در پاييز) تقسيم مي شود. پوست كدوهاي تابستاني بر خلاف پوست كدوهاي زمستانه خوراكي است. اكثر كدوهاي تابستاني اكنون در انواع بوته اي عرضه مي شوند كه فضاي كمتري را اشغال مي كنند، در حالي كه كدوهاي زمستانه گياهاني هستند كه به فضاي بيشتري نياز دارند.

اين مقاله بر روي كدو خورشتي (تابستاني) تمركز دارد. همه انواع كدو حلوايي تابستاني نياز به مراقبت بسيار مشابهي دارند، بنابراين حتي اگر در اين صفحه عمدتاً به كدو سبز اشاره مي كنيم، آن را براي انواع كدوهاي تابستاني كه در حال رشد هستيد قابل استفاده در نظر بگيريد. كدو خورشتي يك گياه همه كاره است كه انواع مختلفي از كدو خورشتي از جمله كدو خورشتي سبز، كدو خورشتي زرد (طلايي)، كدو خورشتي گرد سبز، كدو خورشتي مينياتوري را شامل مي شود. كاشت كدو خورشتي شبيه به كاشت انواع ديگر گياهان تاكستاني است. آنها پس از چيدن مدتي در يخچال قابل نگهداري است؛ بنابراين لازم نيست به محض چيدن مصرف شوند. كدو خورشتي يك محصول پرباراست. در حالي كه هر گياه چند كدو در طول فصل اوج توليد مي‌كند.

نحوه كاشت كدو سبز خورشتي

براي اينكه بهترين محصول را از بوته هاي كدو خورشتي بدست آوريد، بايد تا زماني كه خطر يخبندان از بين نرفته صبر كنيد، سپس بذرها را در زمين بكاريد. در اكثر مناطق كاشت كدو سبز خورشتي بايد در اوايل بهار انجام شود. با اين حال، گاهي اوقات، بسته به آب و هوا، ممكن است ديرتر باشد. بايد زماني بذرها را كاشت كه حداقل ۶ ساعت آفتاب ببيند و دماي خاك بين ۱۵ تا ۲۰ درجه باشد. قبل از كاشت خاك را با كمپوست مخلوط نماييد. بايد خاك كدو زهكش شده و داراي مواد مغذي باشد.

اگر مي خواهيد بذرها را در داخل خانه شروع كنيد، ۲ تا ۴ هفته قبل از آخرين يخبندان بهاره، بذرها را در گلدان شروع كنيد. توجه داشته باشيد كه نهال كدو هميشه به خوبي پيوند نمي خورد. به آرامي با ريشه ها برخورد كنيد

كاشت كدوهاي خورشتي را با كاشت بذر در زمين شروع كنيد. حدود دو تا سه دانه را در منطقه اي كه بايد بين ۲۴ تا ۳۶ اينچ (۶۱ تا ۹۱ سانتي متر) از هم فاصله داشته باشد شروع كنيد. مي توانيد چهار تا پنج دانه را در تپه هايي كه ۴۸ اينچ (۱ متر) از هم فاصله دارند قرار دهيد. مطمئن شويد كه اين بذرها را در عمق يك اينچ (۲٫۵ سانتي متر) در خاك بكاريد.

گياهان كدو خورشتي را بايد در خاكي با زهكشي خوب كه به خوبي چنگك زده شده باشد، كاشت. وقتي روي تپه‌ها كاشته مي‌شوند، بعد از مدتي شاخه هايي را خواهيد ديد كه از روي گياهان جدا مي‌شوند.

مي‌توانيد شاخه‌هاي گياه كدو خورشتي خود را مجدداً مرتب كنيد تا در نزديكي يا روي تپه به رشد خود ادامه دهند، اما هنگامي كه پيچك‌ها محكم شدند، آنها را نكشيد وگرنه ممكن است رشد گياه را مختل كنيد. هنگامي كه مي بينيد ميوه ها شروع به تشكيل شدن مي كنند مراقب باشيد، زيرا اگر آنها بريزند، يا اگر گل ها را از روي گياه كدو خورشتي خود بكوبيد، توليد نمي كند.

براي جلوگيري از علف هاي هرز، حفظ رطوبت و محافظت از ريشه هاي كم عمق، مالچ پاشي كنيد. كدو خورشتي در خاك مرطوب رشد مي كند. به طور كامل، مكرر و مداوم، حداقل ۱ اينچ در هفته آبياري كنيد. هنگام شكل گيري ميوه و در طول چرخه رشد آنها به دقت آبياري كنيد. خاك بايد ۴ اينچ پايين تر مرطوب باشد، بنابراين خيساندن طولاني بهتر است. كدو حلوايي بد شكل ناشي از آب ناكافي يا كوددهي است.

اكثر واريته ها به طور متوسط ۶۰ روز به بلوغ مي رسند و يك هفته پس از گلدهي آماده مي شوند. ميوه كدو را با يك چاقوي تيز جدا كنيد (نشكنيد) در غير اين صورت خطر آسيب رساندن به ساقه نرم گياه را داريد. حداقل ۱ اينچ از ساقه را روي ميوه بگذاريد. ميوه را زماني كه كوچك است برداشت كنيد. اگر برداشت متوقف شد (مثلاً در تعطيلات شما)، در بازگشت كدوهاي بزرگ را حذف كنيد تا نياز گياهان به رطوبت و مواد مغذي كاهش يابد. برداشت را قبل از اولين يخبندان پاييزي كامل كنيد. كدوهاي خورشتي به شدت مستعد سرمازدگي و آسيب گرما هستند.

نكات كاشت كدو خورشتي

كدو خورشتي شما پس از مرحله گلدهي گياه به سرعت رشد مي كند. هنگام برداشت كدو سبز خورشتي ، بايد تصميم بگيريد كه مي خواهيد از كدو براي چه استفاده كنيد. شما مي توانيد از آن در دستور العمل ها و بسياري از غذاهاي مختلف استفاده كنيد. از آنجايي كه كدو حلوايي خورشتي انواع مختلفي دارد، طعم هاي متفاوتي نيز دارد. برخي از آنها شيرين تر از ديگران هستند.

اگر به دنبال كدوي خورشتي براي چيدن و پختن آن به عنوان يك سبزي ساده هستيد، بهتر است آن را زودتر بچينيد. وقتي كدو حلوايي كوچكتر باشد، نرم تر مي شود. فقط به ياد داشته باشيد كه هر چه ميوه كدو خورشتي بزرگتر شود، پوست و دانه آن سفت تر مي شود. اينها براي چيزهايي مانند نان كدو سبز و كلوچه بهتر است.

هر علف هرزي را كه موفق به نفوذ مي شود را برداريد. براي مرتب نگه داشتن گياهان، علف هاي هرز مرده يا چروكيده را قطع كنيد. مالچ ها را با استفاده از مواد آلي مانند كمپوست باغچه پر كنيد تا به ريشه ها كمك كنيد خنك و مرطوب بمانند.

هنگامي كه اولين شكوفه ها ظاهر مي شوند، كناره ها را با يك كود متعادل بپوشانيد. گرده افشاني ضعيف توسط زنبورها مي تواند يك مشكل باشد. گلهاي كدو در صورت عدم گرده افشاني ميوه نمي دهند و ميوه كوچكي به بار نمي آورند. اكثر گياهان كدو گلهاي نر (اينها ابتدا روي ساقه هاي بلند و نازك ظاهر مي شوند) و گلهاي ماده (اينها داراي ميوه نابالغ در پشت خود هستند) توليد مي كنند. براي ميوه، گرده گل هاي نر بايد توسط زنبورها يا باغبان به گل هاي ماده منتقل شود. گل هاي ماده را به صورت دستي با يك سواب پنبه گرده افشاني كنيد يا گياهاني را اضافه كنيد كه زنبورها را در نزديكي كدو جذب مي كنند.

اگر مي خواهيد بذرها را در داخل خانه شروع كنيد، ۲ تا ۴ هفته قبل از آخرين يخبندان بهاره، بذرها را در گلدان شروع كنيد. توجه داشته باشيد كه نهال كدو هميشه به خوبي پيوند نمي خورد. به آرامي با ريشه ها برخورد كنيد

كاشت كدوهاي خورشتي را با كاشت بذر در زمين شروع كنيد. حدود دو تا سه دانه را در منطقه اي كه بايد بين ۲۴ تا ۳۶ اينچ (۶۱ تا ۹۱ سانتي متر) از هم فاصله داشته باشد شروع كنيد. مي توانيد چهار تا پنج دانه را در تپه هايي كه ۴۸ اينچ (۱ متر) از هم فاصله دارند قرار دهيد. مطمئن شويد كه اين بذرها را در عمق يك اينچ (۲٫۵ سانتي متر) در خاك بكاريد.

گياهان كدو خورشتي را بايد در خاكي با زهكشي خوب كه به خوبي چنگك زده شده باشد، كاشت. وقتي روي تپه‌ها كاشته مي‌شوند، بعد از مدتي شاخه هايي را خواهيد ديد كه از روي گياهان جدا مي‌شوند.

مي‌توانيد شاخه‌هاي گياه كدو خورشتي خود را مجدداً مرتب كنيد تا در نزديكي يا روي تپه به رشد خود ادامه دهند، اما هنگامي كه پيچك‌ها محكم شدند، آنها را نكشيد وگرنه ممكن است رشد گياه را مختل كنيد. هنگامي كه مي بينيد ميوه ها شروع به تشكيل شدن مي كنند مراقب باشيد، زيرا اگر آنها بريزند، يا اگر گل ها را از روي گياه كدو خورشتي خود بكوبيد، توليد نمي كند.

براي جلوگيري از علف هاي هرز، حفظ رطوبت و محافظت از ريشه هاي كم عمق، مالچ پاشي كنيد. كدو خورشتي در خاك مرطوب رشد مي كند. به طور كامل، مكرر و مداوم، حداقل ۱ اينچ در هفته آبياري كنيد. هنگام شكل گيري ميوه و در طول چرخه رشد آنها به دقت آبياري كنيد. خاك بايد ۴ اينچ پايين تر مرطوب باشد، بنابراين خيساندن طولاني بهتر است. كدو حلوايي بد شكل ناشي از آب ناكافي يا كوددهي است.

اكثر واريته ها به طور متوسط ۶۰ روز به بلوغ مي رسند و يك هفته پس از گلدهي آماده مي شوند. ميوه كدو را با يك چاقوي تيز جدا كنيد (نشكنيد) در غير اين صورت خطر آسيب رساندن به ساقه نرم گياه را داريد. حداقل ۱ اينچ از ساقه را روي ميوه بگذاريد. ميوه را زماني كه كوچك است برداشت كنيد. اگر برداشت متوقف شد (مثلاً در تعطيلات شما)، در بازگشت كدوهاي بزرگ را حذف كنيد تا نياز گياهان به رطوبت و مواد مغذي كاهش يابد. برداشت را قبل از اولين يخبندان پاييزي كامل كنيد. كدوهاي خورشتي به شدت مستعد سرمازدگي و آسيب گرما هستند.

نكات كاشت كدو خورشتي

كدو خورشتي شما پس از مرحله گلدهي گياه به سرعت رشد مي كند. هنگام برداشت كدو سبز خورشتي ، بايد تصميم بگيريد كه مي خواهيد از كدو براي چه استفاده كنيد. شما مي توانيد از آن در دستور العمل ها و بسياري از غذاهاي مختلف استفاده كنيد. از آنجايي كه كدو حلوايي خورشتي انواع مختلفي دارد، طعم هاي متفاوتي نيز دارد. برخي از آنها شيرين تر از ديگران هستند.

اگر به دنبال كدوي خورشتي براي چيدن و پختن آن به عنوان يك سبزي ساده هستيد، بهتر است آن را زودتر بچينيد. وقتي كدو حلوايي كوچكتر باشد، نرم تر مي شود. فقط به ياد داشته باشيد كه هر چه ميوه كدو خورشتي بزرگتر شود، پوست و دانه آن سفت تر مي شود. اينها براي چيزهايي مانند نان كدو سبز و كلوچه بهتر است.

هر علف هرزي را كه موفق به نفوذ مي شود را برداريد. براي مرتب نگه داشتن گياهان، علف هاي هرز مرده يا چروكيده را قطع كنيد. مالچ ها را با استفاده از مواد آلي مانند كمپوست باغچه پر كنيد تا به ريشه ها كمك كنيد خنك و مرطوب بمانند.

هنگامي كه اولين شكوفه ها ظاهر مي شوند، كناره ها را با يك كود متعادل بپوشانيد. گرده افشاني ضعيف توسط زنبورها مي تواند يك مشكل باشد. گلهاي كدو در صورت عدم گرده افشاني ميوه نمي دهند و ميوه كوچكي به بار نمي آورند. اكثر گياهان كدو گلهاي نر (اينها ابتدا روي ساقه هاي بلند و نازك ظاهر مي شوند) و گلهاي ماده (اينها داراي ميوه نابالغ در پشت خود هستند) توليد مي كنند. براي ميوه، گرده گل هاي نر بايد توسط زنبورها يا باغبان به گل هاي ماده منتقل شود. گل هاي ماده را به صورت دستي با يك سواب پنبه گرده افشاني كنيد يا گياهاني را اضافه كنيد كه زنبورها را در نزديكي كدو جذب مي كنند.

براي خريد بذر انواع بذر كدو به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرماييد.

كدو حلوايي به طور كلي به دو دسته كدوي خورشتي يا تابستاني (برداشت در تابستان) و كدوي زمستانه (برداشت در پاييز) تقسيم مي شود. پوست كدوهاي تابستاني بر خلاف پوست كدوهاي زمستانه خوراكي است. اكثر كدوهاي تابستاني اكنون در انواع بوته اي عرضه مي شوند كه فضاي كمتري را اشغال مي كنند، در حالي كه كدوهاي زمستانه گياهاني هستند كه به فضاي بيشتري نياز دارند.

اين مقاله بر روي كدو خورشتي (تابستاني) تمركز دارد. همه انواع كدو حلوايي تابستاني نياز به مراقبت بسيار مشابهي دارند، بنابراين حتي اگر در اين صفحه عمدتاً به كدو سبز اشاره مي كنيم، آن را براي انواع كدوهاي تابستاني كه در حال رشد هستيد قابل استفاده در نظر بگيريد. كدو خورشتي يك گياه همه كاره است كه انواع مختلفي از كدو خورشتي از جمله كدو خورشتي سبز، كدو خورشتي زرد (طلايي)، كدو خورشتي گرد سبز، كدو خورشتي مينياتوري را شامل مي شود. كاشت كدو خورشتي شبيه به كاشت انواع ديگر گياهان تاكستاني است. آنها پس از چيدن مدتي در يخچال قابل نگهداري است؛ بنابراين لازم نيست به محض چيدن مصرف شوند. كدو خورشتي يك محصول پرباراست. در حالي كه هر گياه چند كدو در طول فصل اوج توليد مي‌كند.

نحوه كاشت كدو سبز خورشتي

 براي اينكه بهترين محصول را از بوته هاي كدو خورشتي بدست آوريد، بايد تا زماني كه خطر يخبندان از بين نرفته صبر كنيد، سپس بذرها را در زمين بكاريد. در اكثر مناطق كاشت كدو سبز خورشتي بايد در اوايل بهار انجام شود. با اين حال، گاهي اوقات، بسته به آب و هوا، ممكن است ديرتر باشد. بايد زماني بذرها را كاشت كه حداقل ۶ ساعت آفتاب ببيند و دماي خاك بين ۱۵ تا ۲۰ درجه باشد. قبل از كاشت خاك را با كمپوست مخلوط نماييد. بايد خاك كدو زهكش شده و داراي مواد مغذي باشد.

كدو حلوايي به طور كلي به دو دسته كدوي خورشتي يا تابستاني (برداشت در تابستان) و كدوي زمستانه (برداشت در پاييز) تقسيم مي شود. پوست كدوهاي تابستاني بر خلاف پوست كدوهاي زمستانه خوراكي است. اكثر كدوهاي تابستاني اكنون در انواع بوته اي عرضه مي شوند كه فضاي كمتري را اشغال مي كنند، در حالي كه كدوهاي زمستانه گياهاني هستند كه به فضاي بيشتري نياز دارند.

اين مقاله بر روي كدو خورشتي (تابستاني) تمركز دارد. همه انواع كدو حلوايي تابستاني نياز به مراقبت بسيار مشابهي دارند، بنابراين حتي اگر در اين صفحه عمدتاً به كدو سبز اشاره مي كنيم، آن را براي انواع كدوهاي تابستاني كه در حال رشد هستيد قابل استفاده در نظر بگيريد. كدو خورشتي يك گياه همه كاره است كه انواع مختلفي از كدو خورشتي از جمله كدو خورشتي سبز، كدو خورشتي زرد (طلايي)، كدو خورشتي گرد سبز، كدو خورشتي مينياتوري را شامل مي شود. كاشت كدو خورشتي شبيه به كاشت انواع ديگر گياهان تاكستاني است. آنها پس از چيدن مدتي در يخچال قابل نگهداري است؛ بنابراين لازم نيست به محض چيدن مصرف شوند. كدو خورشتي يك محصول پرباراست. در حالي كه هر گياه چند كدو در طول فصل اوج توليد مي‌كند.

نحوه كاشت كدو سبز خورشتي

براي اينكه بهترين محصول را از بوته هاي كدو خورشتي بدست آوريد، بايد تا زماني كه خطر يخبندان از بين نرفته صبر كنيد، سپس بذرها را در زمين بكاريد. در اكثر مناطق كاشت كدو سبز خورشتي بايد در اوايل بهار انجام شود. با اين حال، گاهي اوقات، بسته به آب و هوا، ممكن است ديرتر باشد. بايد زماني بذرها را كاشت كه حداقل ۶ ساعت آفتاب ببيند و دماي خاك بين ۱۵ تا ۲۰ درجه باشد. قبل از كاشت خاك را با كمپوست مخلوط نماييد. بايد خاك كدو زهكش شده و داراي مواد مغذي باشد.

اگر مي خواهيد بذرها را در داخل خانه شروع كنيد، ۲ تا ۴ هفته قبل از آخرين يخبندان بهاره، بذرها را در گلدان شروع كنيد. توجه داشته باشيد كه نهال كدو هميشه به خوبي پيوند نمي خورد. به آرامي با ريشه ها برخورد كنيد

كاشت كدوهاي خورشتي را با كاشت بذر در زمين شروع كنيد. حدود دو تا سه دانه را در منطقه اي كه بايد بين ۲۴ تا ۳۶ اينچ (۶۱ تا ۹۱ سانتي متر) از هم فاصله داشته باشد شروع كنيد. مي توانيد چهار تا پنج دانه را در تپه هايي كه ۴۸ اينچ (۱ متر) از هم فاصله دارند قرار دهيد. مطمئن شويد كه اين بذرها را در عمق يك اينچ (۲٫۵ سانتي متر) در خاك بكاريد.

گياهان كدو خورشتي را بايد در خاكي با زهكشي خوب كه به خوبي چنگك زده شده باشد، كاشت. وقتي روي تپه‌ها كاشته مي‌شوند، بعد از مدتي شاخه هايي را خواهيد ديد كه از روي گياهان جدا مي‌شوند.

مي‌توانيد شاخه‌هاي گياه كدو خورشتي خود را مجدداً مرتب كنيد تا در نزديكي يا روي تپه به رشد خود ادامه دهند، اما هنگامي كه پيچك‌ها محكم شدند، آنها را نكشيد وگرنه ممكن است رشد گياه را مختل كنيد. هنگامي كه مي بينيد ميوه ها شروع به تشكيل شدن مي كنند مراقب باشيد، زيرا اگر آنها بريزند، يا اگر گل ها را از روي گياه كدو خورشتي خود بكوبيد، توليد نمي كند.

براي جلوگيري از علف هاي هرز، حفظ رطوبت و محافظت از ريشه هاي كم عمق، مالچ پاشي كنيد. كدو خورشتي در خاك مرطوب رشد مي كند. به طور كامل، مكرر و مداوم، حداقل ۱ اينچ در هفته آبياري كنيد. هنگام شكل گيري ميوه و در طول چرخه رشد آنها به دقت آبياري كنيد. خاك بايد ۴ اينچ پايين تر مرطوب باشد، بنابراين خيساندن طولاني بهتر است. كدو حلوايي بد شكل ناشي از آب ناكافي يا كوددهي است.

اكثر واريته ها به طور متوسط ۶۰ روز به بلوغ مي رسند و يك هفته پس از گلدهي آماده مي شوند. ميوه كدو را با يك چاقوي تيز جدا كنيد (نشكنيد) در غير اين صورت خطر آسيب رساندن به ساقه نرم گياه را داريد. حداقل ۱ اينچ از ساقه را روي ميوه بگذاريد. ميوه را زماني كه كوچك است برداشت كنيد. اگر برداشت متوقف شد (مثلاً در تعطيلات شما)، در بازگشت كدوهاي بزرگ را حذف كنيد تا نياز گياهان به رطوبت و مواد مغذي كاهش يابد. برداشت را قبل از اولين يخبندان پاييزي كامل كنيد. كدوهاي خورشتي به شدت مستعد سرمازدگي و آسيب گرما هستند.

نكات كاشت كدو خورشتي

كدو خورشتي شما پس از مرحله گلدهي گياه به سرعت رشد مي كند. هنگام برداشت كدو سبز خورشتي ، بايد تصميم بگيريد كه مي خواهيد از كدو براي چه استفاده كنيد. شما مي توانيد از آن در دستور العمل ها و بسياري از غذاهاي مختلف استفاده كنيد. از آنجايي كه كدو حلوايي خورشتي انواع مختلفي دارد، طعم هاي متفاوتي نيز دارد. برخي از آنها شيرين تر از ديگران هستند.

اگر به دنبال كدوي خورشتي براي چيدن و پختن آن به عنوان يك سبزي ساده هستيد، بهتر است آن را زودتر بچينيد. وقتي كدو حلوايي كوچكتر باشد، نرم تر مي شود. فقط به ياد داشته باشيد كه هر چه ميوه كدو خورشتي بزرگتر شود، پوست و دانه آن سفت تر مي شود. اينها براي چيزهايي مانند نان كدو سبز و كلوچه بهتر است.

هر علف هرزي را كه موفق به نفوذ مي شود را برداريد. براي مرتب نگه داشتن گياهان، علف هاي هرز مرده يا چروكيده را قطع كنيد. مالچ ها را با استفاده از مواد آلي مانند كمپوست باغچه پر كنيد تا به ريشه ها كمك كنيد خنك و مرطوب بمانند.

هنگامي كه اولين شكوفه ها ظاهر مي شوند، كناره ها را با يك كود متعادل بپوشانيد. گرده افشاني ضعيف توسط زنبورها مي تواند يك مشكل باشد. گلهاي كدو در صورت عدم گرده افشاني ميوه نمي دهند و ميوه كوچكي به بار نمي آورند. اكثر گياهان كدو گلهاي نر (اينها ابتدا روي ساقه هاي بلند و نازك ظاهر مي شوند) و گلهاي ماده (اينها داراي ميوه نابالغ در پشت خود هستند) توليد مي كنند. براي ميوه، گرده گل هاي نر بايد توسط زنبورها يا باغبان به گل هاي ماده منتقل شود. گل هاي ماده را به صورت دستي با يك سواب پنبه گرده افشاني كنيد يا گياهاني را اضافه كنيد كه زنبورها را در نزديكي كدو جذب مي كنند.

اگر مي خواهيد بذرها را در داخل خانه شروع كنيد، ۲ تا ۴ هفته قبل از آخرين يخبندان بهاره، بذرها را در گلدان شروع كنيد. توجه داشته باشيد كه نهال كدو هميشه به خوبي پيوند نمي خورد. به آرامي با ريشه ها برخورد كنيد

كاشت كدوهاي خورشتي را با كاشت بذر در زمين شروع كنيد. حدود دو تا سه دانه را در منطقه اي كه بايد بين ۲۴ تا ۳۶ اينچ (۶۱ تا ۹۱ سانتي متر) از هم فاصله داشته باشد شروع كنيد. مي توانيد چهار تا پنج دانه را در تپه هايي كه ۴۸ اينچ (۱ متر) از هم فاصله دارند قرار دهيد. مطمئن شويد كه اين بذرها را در عمق يك اينچ (۲٫۵ سانتي متر) در خاك بكاريد.

گياهان كدو خورشتي را بايد در خاكي با زهكشي خوب كه به خوبي چنگك زده شده باشد، كاشت. وقتي روي تپه‌ها كاشته مي‌شوند، بعد از مدتي شاخه هايي را خواهيد ديد كه از روي گياهان جدا مي‌شوند.

مي‌توانيد شاخه‌هاي گياه كدو خورشتي خود را مجدداً مرتب كنيد تا در نزديكي يا روي تپه به رشد خود ادامه دهند، اما هنگامي كه پيچك‌ها محكم شدند، آنها را نكشيد وگرنه ممكن است رشد گياه را مختل كنيد. هنگامي كه مي بينيد ميوه ها شروع به تشكيل شدن مي كنند مراقب باشيد، زيرا اگر آنها بريزند، يا اگر گل ها را از روي گياه كدو خورشتي خود بكوبيد، توليد نمي كند.

براي جلوگيري از علف هاي هرز، حفظ رطوبت و محافظت از ريشه هاي كم عمق، مالچ پاشي كنيد. كدو خورشتي در خاك مرطوب رشد مي كند. به طور كامل، مكرر و مداوم، حداقل ۱ اينچ در هفته آبياري كنيد. هنگام شكل گيري ميوه و در طول چرخه رشد آنها به دقت آبياري كنيد. خاك بايد ۴ اينچ پايين تر مرطوب باشد، بنابراين خيساندن طولاني بهتر است. كدو حلوايي بد شكل ناشي از آب ناكافي يا كوددهي است.

اكثر واريته ها به طور متوسط ۶۰ روز به بلوغ مي رسند و يك هفته پس از گلدهي آماده مي شوند. ميوه كدو را با يك چاقوي تيز جدا كنيد (نشكنيد) در غير اين صورت خطر آسيب رساندن به ساقه نرم گياه را داريد. حداقل ۱ اينچ از ساقه را روي ميوه بگذاريد. ميوه را زماني كه كوچك است برداشت كنيد. اگر برداشت متوقف شد (مثلاً در تعطيلات شما)، در بازگشت كدوهاي بزرگ را حذف كنيد تا نياز گياهان به رطوبت و مواد مغذي كاهش يابد. برداشت را قبل از اولين يخبندان پاييزي كامل كنيد. كدوهاي خورشتي به شدت مستعد سرمازدگي و آسيب گرما هستند.

نكات كاشت كدو خورشتي

كدو خورشتي شما پس از مرحله گلدهي گياه به سرعت رشد مي كند. هنگام برداشت كدو سبز خورشتي ، بايد تصميم بگيريد كه مي خواهيد از كدو براي چه استفاده كنيد. شما مي توانيد از آن در دستور العمل ها و بسياري از غذاهاي مختلف استفاده كنيد. از آنجايي كه كدو حلوايي خورشتي انواع مختلفي دارد، طعم هاي متفاوتي نيز دارد. برخي از آنها شيرين تر از ديگران هستند.

اگر به دنبال كدوي خورشتي براي چيدن و پختن آن به عنوان يك سبزي ساده هستيد، بهتر است آن را زودتر بچينيد. وقتي كدو حلوايي كوچكتر باشد، نرم تر مي شود. فقط به ياد داشته باشيد كه هر چه ميوه كدو خورشتي بزرگتر شود، پوست و دانه آن سفت تر مي شود. اينها براي چيزهايي مانند نان كدو سبز و كلوچه بهتر است.

هر علف هرزي را كه موفق به نفوذ مي شود را برداريد. براي مرتب نگه داشتن گياهان، علف هاي هرز مرده يا چروكيده را قطع كنيد. مالچ ها را با استفاده از مواد آلي مانند كمپوست باغچه پر كنيد تا به ريشه ها كمك كنيد خنك و مرطوب بمانند.

هنگامي كه اولين شكوفه ها ظاهر مي شوند، كناره ها را با يك كود متعادل بپوشانيد. گرده افشاني ضعيف توسط زنبورها مي تواند يك مشكل باشد. گلهاي كدو در صورت عدم گرده افشاني ميوه نمي دهند و ميوه كوچكي به بار نمي آورند. اكثر گياهان كدو گلهاي نر (اينها ابتدا روي ساقه هاي بلند و نازك ظاهر مي شوند) و گلهاي ماده (اينها داراي ميوه نابالغ در پشت خود هستند) توليد مي كنند. براي ميوه، گرده گل هاي نر بايد توسط زنبورها يا باغبان به گل هاي ماده منتقل شود. گل هاي ماده را به صورت دستي با يك سواب پنبه گرده افشاني كنيد يا گياهاني را اضافه كنيد كه زنبورها را در نزديكي كدو جذب مي كنند.

براي خريد بذر انواع بذر كدو به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرماييد.

كاكتوس يكي از گياهان زيبا و تزئيني است كه معمولاً در همه خانه‌ها يك يا چند نوع از آن پيدا مي‌شود. پرورش بذر كاكتوس كار دشواري نيست و به راحتي مي‌توانيد در منزل پرورش كاكتوس را انجام دهيد. هنوز براي پرورش كاكتوس از بذر روشي كه واقعاً يكي باشد نداريم و با متدهاي مختلفي بين پرورش دهندگان اين گونه گياه پرورش داده مي‌شود. در نظر داشته باشيد از هزاران بذري كه در طبيعت به‌صورت تصادفي به گياه تبديل مي‌شود شايد چند مورد بالغ شوند.

مزاياي كاشت بذر كاكتوس

گفته مي‌شود كه بسياري از گياهان كاكتوس مي‌توانند به‌راحتي و از طريق قلمه‌زني پرورش داده شوند. گياهان بزرگ‌تر يا داراي رشد كامل نيز در بسياري از گلخانه‌ها و فروشگاه‌هاي مخصوص اين كار مشاهده مي‌شوند. پس چرا كاكتوس را از طريق بذر پرورش دهيم؟

پرورش بذر كاكتوس چندين مزيت دارد كه در اينجا مي‌توان به چند مورداشاره كرد:

بذر كاكتوس ها ارزان هستند، غالباً به ازاي هر بسته از آن‌ها چند هزار تومان پرداخت كرده يا حتي مي‌توانيد آن‌ها را به‌صورت رايگان از روي گياه خودتان برداشت كنيد.

 گياهان زيادي خواهيد داشت كه مي‌توانيد آن‌ها را به دوستانتان هديه داده يا با آن‌ها تبادل كنيد.

 مي‌توانيد گونه‌ها و واريته‌هايي را داشته باشيد كه به‌عنوان گياه در بازار موجود نيستند مانند واريته هاي كمياب و خاص كاكتوس

 مي‌توانيد تنوع بيشتري نسبت به حالت پرورش با قلمه داشته باشيد.

 مي‌توانيد چرخه‌ كامل پرورش بذر كاكتوس را مشاهده كنيد كه خيلي‌ها واقعاً عاشق اين قسمت خواهند شد و لذت بسيار زيادي دارد

 كاكتوس‌هايي كه از بذر توليد مي‌شود نسبت به گياه قلمه‌اي رشد بالاتر داشته و به آفات و بيماري‌ها نيز مقاوم‌تر هستند

با تشخيص اين مزايا، تعدادي عيب و محدوديت هم وجود دارد كه بزرگ‌ترين آن‌ها موضوع زمان است. براي اين‌كه بتوانيد گل‌ها را روي گياه مشاهده نماييد، امكان دارد براي برخي از گونه‌ها به سال‌ها زمان نياز داشته باشيد. حتي گونه‌هايي كه زود گل مي‌دهند، حداقل يك سال زمان مي‌خواهند تا به شكوفه‌دهي برسند. سايرين در بازه‌ي زماني ۳ سال يا بيشتر گل مي‌دهند. همچنين نگه‌داري جوانه‌ها در ابتدا نسبت به گياهان بزرگ‌سال سخت‌تر است. در غالب موارد، جوانه‌ها توانايي تحمل تغييرات دمايي شديد، حملات آفات يا ساير چالش‌هايي كه كاكتوس بالغ معمولاً از آن‌ها سربلند بيرون مي‌آيد را ندارند.

سه اصل مهم براي جوانه‌زني بذر كاكتوس

براي جوانه‌زني بذر كاكتوس هاي، سه شرط موردنياز هستند: نور، حرارت و رطوبت. برعكس تمام آموزش‌ها كه اصرار روي بستر دارند، بستر كاشت براي جوانه‌‎زني اهميت ندارد و در يك سري از واريته هاي خاص از كاكتوس‌ها بايد رعايت شود در كل بستر كاشت بعد از جوانه‌زني جوانه‌ها نقش مهمي را ايفا خواهد كرد. بذر كاكتوس به ميزان اندكي نور براي جوانه‌زني احتياج دارد، اما نه نوري كه از طريق آفتاب مستقيم حاصل شود مي‌توانيد اين نور ملايم را با قرار دادن ورقه‌اي نازك كه شدت نور را بكاهد روي گلدان خود قرار دهيد.

بعضي از گونه‌ها احتياج به سرمادهي دارند (مدت سرمادهي ۱۰ روز درون يخچال در قسمت جا ميوه‌اي مي‌باشد يعني بذرها را به مدت ۱۰ روز بعد از خريد درون يخچال نگاهداري نماييد) اين سرمادهي بيشتر براي واريته‌هاي گوناگون آمريكايي كه در ارتفاع بالا رشد كرده و گونه‌هاي متفاوت اپونتيا مورد نياز است.

موارد مورد نياز براي كاشت بذر كاكتوس

۱-ظرف كه مي‌تواند گلدان باشد- ظرف ميوه‌هاي يك‌بار مصرف كه در مجالس استفاده مي‌شود البته ظرفي كه شل نباشد، ظرف كيفيت خوب يا ساير ظرف‌هاي مشابه در كل مهم اين است كه حتماً ته ظرف‌ها سوراخ شود براي زهكشي خوب بستر.

۲- ضدعفوني بستر: ماكرو فر يا قارچ‌كش كاربندازيوم يا بنوميل يا ساير قارچ‌كش‌ها

۳- نايلون‌هاي زيپ كيپ يا يك نايلون شفاف همراه با كش براي بستن درب

۴- ماسه ساختماني به مقدار لازم

۵-پيت ماس

۶-سنگ‌هاي درشت يك الي دو سانتي‌متري براي كف بستر يا گلدان

۷- سنگ‌ريزه‌هاي ۱ الي دو ميلي‌متري

۸-مقداري زغال كبابي خرد شده اين مورد زياد مهم نيست

۹-يك كاغذ نازك كه شدت نور خورشيد را گرفته و آن را ملايم كند

مراحل كاشت بذر كاكتوس

مرحله اول: ابتدا ظرف خود را تميز شسته و آن را سوراخ مي‌كنيد تا زهكشي خوبي داشته باشد. در مرحله بعدي سنگ‌هاي درشت يك سانتي‌متري يا درشت‌تر را به انتهاي گلدان يا بستر خودمان به اندازه حدود يكي دو سانتي‌متر مي‌ريزيم اين مقدار بستگي به ظرفيت گلدان شما دارد در كل يك لايه باشد

مرحله دوم: ماسه ساختماني خريداري شده را بايد تفكيك كنيم اين تفكيك بايد بدين صورت انجام شود كه ابتدا خوب ماسه رو شسته تا رس آن جدا شود بايد چندين بار در تشت خوب بشوريد تا رس ها جدا شود تا جايي كه تقريباً آب صاف شود سپس با يك الك يا سبد سنگ‌هاي ريزودرشت را از هم جدا كنيد. سنگ‌ريزه‌هاي ريز را بايد با پيت ماس مخلوط كنيد بدين صورت كه يك پيمانه پيت ماس+۲ پيمانه ماسه ريز يك ميلي‌متري يا دو ميلي‌متري+يك پيمانه يا نيم پيمانه زغال كبابي خردشده مخلوط موردنظر را اگر ماكروفر داريد مي‌توانيد به مدت ۵ دقيقه قرار دهيد سپس بعد از سر شدن روي سنگ‌هاي درشت كه در مرحله اول آماده كرده بوديم تا مقداري كمي مانده به سر گلدان يا بستر مي‌ريزيم. بعد اين كار با فشار دست كمي فشار دهيد تا بستر محكم شود

مرحله سوم: مقداري از سنگ‌ريزه‌هاي ريز يك ميلي‌متري روي بستر مي پاشيم .اين مقدار مي‌تواند يك لايه خيلي نازك باشد.

مرحله چهارم: بهتر است بذر كاكتوس هاي درشت كمي درون آب قرار دهيد تا كمي آماده شوند براي بذرهاي ريز اين كار احتياج نيست. بذر كاكتوس ‌ها بندرت درشت دارند منظور بذرهايي همانند اپونتيا و ساير بذرهاي مشابه آن هست. بذرهاي ريز روي سطح خاك پاشيده شود. بذر كاكتوس را وقتي بستر آماده شده روي آن بريزيد دقت فرماييد هر بذر كاكتوس حدود ۵ برابر قطر بذر از هم فاصله داشته باشند. بذرهاي متوسط هم به همين صورت روي بستر پاشيده شده و با فشار خيلي كم دست همين كه بستر رو لمس كنه يا ۵۰ درصد آن داخل بستر باشد كافي هست اين به اين دليل است كه ما قصد داريم كاري كنيم كه بذر كاكتوس هاي  نور را احساس كنند.

مرحله پنجم: آماده سازي قارچ‌كش، براي تهيه قارچ‌كش اگر خريدتان خوب باشد مي‌توانيد از فروشگاه تقاضاي قارچ‌كش نماييد تا به‌صورت رايگان براي شما ارسال شود دقت فرماييد بعد از خريد قارچ‌كش‌ها حتماً آن را دور از دسترس كودكان قرار دهيد. براي درست كردن محلول قارچ‌كش به مقدار دو در هزار استفاده نماييد يك قاشق چاي‌خوري براي ميزان يك ظرف نوشابه خانواده مي‌باشد. مي‌توانيد قارچ‌كش را در ظرفي كه بزرگ‌تر از ظرف بستر شما است درست كنيد و بعد از اماده‌سازي ظرف بستر خود را درون آن قرار داده (دقت كنيد محلول شما بايد تا كمر ظرف بستر شما باشد) به مدت چند ثانيه بستر خود را درون اين محلول قرار دهيد انتهاي بستر شما كه سوراخ هست محلول را كشيده و تا بالا هدايت مي‌شود، به محض خيس شدن آن را به آرامي برداشته و اجازه دهيد آب اضافي خارج شود.

مرحله ششم: بعد از خارج شدن آب محلول قارچ‌كش ظرف را درون يك نايلون زيپ دار قرار دهيد و درب آن را خوب ببنديد تا رطوبت به ۱۰۰ درصد برسد سپس در مكاني كه دماي آن بين ۲۰ الي ۳۰ درجه است قرار دهيد سعي كنيد مكاني كه قرار مي‌دهيد داراي نور ضعيف باشد دقت كنيد نور ضعيف عرض كرديم و اين خيلي مهم است چنانچه نور شما در آن مكان قوي هست كاغذي نازك روي آن قرار داده تا شدت نور قوي گرفته شود.

مرحله هفتم: هر يك هفته يك بار بستر را چك كرده و درب آن را باز نماييد و بررسي كنيد كه آيا بستر قارچ زده شده يا نه اگر كپك‌هاي سفيد ديديد از محلول قارچ‌كش كاربتدازيوم يا مانكوزب براي قارچ‌كشي موردنظر استفاده كنيد و با اسپره روي آن اسپري كنيد.

مرحله هشتم: چنانچه بذر كاكتوس هاي به‌صورت كامل جوانه‌زني كردند مقدار نور بيشتر شود ولي باز تأكيد مي‌كنيم نور مستقيم نباشد باز تا چند ماه بايد طبق روش گفته شده ادامه دهيد شما هر ۴ روز يك‌بار نايلون رو باز كرده و بررسي كنيد كه مشكلي نداشته باشد همين مقدار براي تعويض هواي بستر هم كافي و هواي بستر عوض مي‌شده و احتياج نيست كه نايلون را برداريد و مهم‌تر اين كه هر ۱۵ روز يك‌بار نايلون را باز كرده و با قارچ‌كش مقداري اسپري نماييد اين مدت تا حداقل ۴ ماه معمولاً ادامه دهيد و بعد اين مدت كه جوانه‌ها كمي رشد داشتند و قوي‌تر شدن يك سوراخ در نايلون ايجاد كنيد تا كمي رطوبت كمتر شده و گياه شما به هواي بيرون عادت كند كه اصطلاحاً آداپته شدن گياه ناميده مي‌شود و به مرور بعد چند هفته اين يك سوراخ به دوتا و همين‌طور بيشتر.

چند نكته مهم در رابطه با كاشت بذر كاكتوس

۱- درب زيپ پك شما خوب بسته شود احتياجي به آبياري مجدد ندارد ولي اگر احساس كرديد رطوبت كم شده مجدداً عمل مرحله پنج را انجام دهيد

۲-چنانچه بستر شما قارچ زده شد يا جلبك‌هاي سبز زد با يك آب‌پاش از محلول قارچ‌كش روي آن اسپري نماييد البته هر دو هفته يك بار اگر روي بستر خود را با قارچ‌كش اسپري نماييد هم مشكلي ندارد.

۳-جوانه‌زني بذر كاكتوس ها كاملاً متفاوت هستند بين يك هفته الي ۳ ماه زمان مي‌برد پس صبور باشيد. كاشت آناكامپسروس، كونوفيتوم، اچوريا، كراسولاكيا، ليتوپس و مسمبريانتموم نياز به دماي بالاتر از ۲۰ درجه تا زمان جوانه‌زني ندارد و نبايد پوشانده شود اگر چنانچه بذرهاي شما جوانه‌زني نكردند مجدداً بذرها را از بستر خارج نموده خشك كرده به مدت ۱۰ روز درون يخچال نگهداري نماييد و اعمال جوانه‌زني را مجدداً اجرا نماييد

۴-روي هر بستري با يك ليبل نام بذر كاكتوس هاي كاشته شده همراه با تاريخ كاشت آن را بزنيد كه بعدها متوجه شديد گياه شما چه بوده؟

۵-بعد از جوانه‌زني به مدت يك الي چند ماه نشاها را به همان صورت درب بسته قرار دهيد و بعد از گذشت زمان موردنظر به‌مرور رطوبت را كاهش دهيد تا آداپته شده و به‌مرور گياهان را از خزانه به گلدان‌ها انتقال دهيد.

۶-آفتاب براي اكثر جوانه‌ها بسيار شديد بوده و در طبيعت وحشي آن‌ها معمولاً زير يك سنگ يا گياه ديگر به رشد ادامه مي‌دهند. با در نظر گرفتن اين مورد، گلدان‌ها را در نقطه‌‌اي روشن و زير قفسه‌ي گلخانه يا پنجره قرار دهيد تا فقط در مقاطعي از روز نور دريافت نمايد. براي كنترل بهتر، نورپردازي مصنوعي ايدئال است.

۷-اكثر جوانه‌هاي كاكتوس به دماي بين ۲۱ الي ۳۲ درجه‌ي سانتي‌گراد براي جوانه‌زني نياز دارند. البته اين يك نتيجه‌گيري عمومي است. برخي از گونه‌ها نظير فروكاكتوس در دماي پايين جوانه نمي‌زنند و بايد گرما را زياد كنيد دقت كنيد تأكيد مي‌كنيم دما خيلي مهم هست.

مراقبت‌هاي بعد از كاشت بذر كاكتوس

۱- بستر يا خاك كشت بذر كاكتوس هميشه بايد مرطوب باشد و درصورتي‌كه احساس كرديد رطوبت آن كم شده بايد آب اسپري كنيد.

۲- هر ۱۰ الي ۱۵ روز حتماً بايد سم قارچ‌كش بر روي بستر با دوز استاندارد اسپري كنيد به گونه‌اي كه به ريشه‌هاي جوانه‌ها نيز برسد.

۳- بعد از سبز شدن همه بذر كاكتوس دما تا ۴۰ درجه نيز مي‌تواند افزايش يابد ولي توجه داشته باشيد در دماي بالا رشد كندتري خواهند داشت.

۴- حتماً هر روز به بستر كاشت سر بزنيد تا در صورت مشاهده موارد مشكوك مانند حشرات يا قارچ‌ها بتوانيد زود اقدام به درمان نماييد.

۵- براي كاهش بيماري‌ها بهتر است ظرف‌هاي كاشت را در محلي جداگانه و به دور از گياهان بزرگ نگهداري كنيد.

۶- جوانه‌هاي كاكتوس تا ۳ ماهگي نيازي به كود ندارند و تمام مواد غذايي موردنياز تا سه ماهگي در پيت ماس موجود مي‌باشد. بعد از سه ماهگي مي‌توانيد با كودهاي NPK ازت پايين و پتاس بالا تغذيه كنيد.

براي خريد بذر كاكتوس و ساير بذر كاكتوس ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

اگر قصد داريد كدو تنبل بكاريد، به يك بسته بذر كدو تنبل و به فضاي كافي در زمين زراعي يا باغچه نياز داريد. كاشت كدو تنبل بسيار ساده است. براي كاشت كدو تنبل، اطمينان حاصل كنيد كه به زمين زراعي يا باغچه شما، به اندازه كافي نور برسد؛ همچنين بايد به كدو تنبل در تمام طول تابستان، به خوبي آب دهيد. با فرا رسيدن پاييز، تعداد زيادي كدو تنبل نارنجي رنگ حاصل خواهد شد كه مي‌توانيد آن‌ها را مورداستفاده قرار دهيد يا به فروش برسانيد.

مقداري بذر باكيفيت براي كشت كدو تنبل تهيه كنيد.

به يك گلخانه برويد و مقداري بذر كدو تنبل تهيه كنيد؛ همچنين مي‌توانيد بذر كدو تنبل را به‌صورت آنلاين سفارش دهيد. مي‌توانيد يك كدو تنبل از فروشگاه خريداري كنيد و از دانه‌هاي آن براي كشت كدو استفاده كنيد. اما بهتر است يك بسته بذر كدو تنبل تازه خريداري كنيد.

زمان كاشت كدو تنبل‌ها را مشخص كنيد.

بين 75 تا 100 روز طول مي‌كشد تا بذر كدو تنبل رشد كند و آماده برداشت گردد. بنابراين به‌راحتي مي‌توانيد زمان برداشت خود را مشخص كنيد. اكثر كشاورزان طوري برنامه‌ريزي مي‌كنند كه محصول آن‌ها موقع پاييز آماده برداشت باشد. براي انجام اين كار، بايد زمان كاشت بذر كدو تنبل را نسبت به منطقه خود بدانيم. كدو تنبل در آب‌وهواي گرم با سرعت بيشتري مي‌رويد. بنابراين اگر آن را خيلي زود بكاريد، قبل از جشن هالووين به دست خواهد آمد.

اگر در منطقه شما زمستان سرد است و تابستان معتدل است، بهتر است بذر كدو تنبل را در اواخر ارديبهشت يا اوايل خرداد ماه و پس از آخرين يخبندان بكاريد. در اين صورت كدوها در پاييز و به موقع به دست خواهند آمد. اگر منطقه شما، تابستان گرم و طولاني دارد، مي‌توانيد بذر كدو تنبل را در مرداد ماه بكاريد تا محصول براي جشن هالووين به‌موقع به دست آيد. اگر مي‌خواهيد كدو تنبل را براي استفاده در غذا بكاريد و نيازي نداريد تا كدوها قبل از پاييز حاصل شوند، مي‌توانيد سه هفته قبل از آخرين يخبندان، آن‌ها را در گلخانه نشاء بزنيد؛ و به‌محض اينكه هوا گرم شد، مي‌توانيد نشاء كدو تنبل را در زمين بكاريد. براي نشاء زدن بذر كدو تنبل در گلخانه، از سيني نشاء كه با بستر كشت نشاء پر شده است، استفاده كنيد. سپس به‌خوبي به نشاء آب دهيد و سيني نشاء را در كنار يك پنجره آفتاب‌گير قرار دهيد. پس از گذشت چند هفته، جوانه‌هاي كدو تنبل آماده كاشت در بيرون از گلخانه خواهند شد.

بستر كشت كدو تنبل را آماده كنيد.

جهت كشت بذر كدو تنبل، مكاني را انتخاب كنيد كه كاملاً آفتابي باشد، زيرا تا زماني كه به كدو تنبل نور كافي نرسد، رشد نخواهد كرد. كدو تنبل گياهي است كه مانند درخت انگور گسترده مي‌شود و طول آن به 6 تا 9 متر مي‌رسد. براي كشت بذر كدو تنبل، مكاني انتخاب كنيد كه زهكشي خوبي داشته باشد. بهترين حالت اين است كه pH خاك كدو تنبل، بين 6.0 تا 6.8 باشد. اگر مدتي است كه pH خاك كدوها را آزمايش نكرده‌ايد، يك نوار تست pH خريداري كنيد و آن را اندازه‌گيري كنيد. براي اصلاح كردن ميزان pH خاك كدو تنبل، مي‌توانيد از مخلوط آهك و كود استخوان يا كمپوست استفاده كنيد.

براي اينكه بفهميد خاك كدو تنبل زهكشي خوبي دارد يا نه، يك حفره در خاك حفر كنيد و آن را از آب پر كنيد. حالا به مدت يك شب، به آب اجازه دهيد تا ته نشين شود؛ سپس دوباره حفره را براي تكميل تست، از آب پر كنيد. حالا هر ساعت، به وسيله يك خط كش، سطح آب فرو رفته را اندازه‌گيري كنيد. اگر آب به مقدار 2.5 تا 7.5 سانتي‌متر در ساعت ته‌نشين شود، اين خاك براي كشت بذر كدو تنبل، بسيار مناسب است. اما اگر آب به‌سرعت در خاك ته‌نشين شود و يا اينكه به كندي ته‌نشين شود، كافي است براي بهبود زهكشي، از كمپوست استفاده كنيد. براي اينكه بذر كدو تنبل تقويت شود، خاك آن را به عمق 10 سانتي‌متر شخم بزنيد و آن را با كمپوست ارگانيك مخلوط كنيد.

آموزش كاشت و مراقبت از كدو تنبل

بذر كدو تنبل را به عمق 2.5 سانتي‌متر بكاريد. به منظور گرم شدن خاك و بهبود زهكشي و كاهش آفات، تپه كوچكي ايجاد كنيد، سپس دو يا سه بذر كدو تنبل را به عمق 7.5 سانتي‌متر در مركز تپه بكاريد. به آرامي خاك را بر روي بذر كدو بريزيد و پس از كاشت به آن‌ها آب دهيد. اگر قصد داريد بيش از يك بذر كدو تنبل بكاريد، مي‌توانيد آن‌ها را با فاصله 1.2 تا 2.4 متر از يكديگر بكاريد. اما گونه‌هاي كوچك كدو تنبل را مي‌توانيد با فاصله 0.9 متر از يكديگر بكاريد. اگر در منطقه شما وزش باد شديد است، مي‌توانيد دانه‌ها را در يك گودال به عمق 7.5 سانتي‌متر بكاريد. اين كار از بذر كدوها در برابر وزش باد محافظت مي‌كند. اگر مي‌خواهيد جوانه‌هاي كدو تنبل را از سيني نشاء به زمين منتقل كنيد، حفره‌ها را با فاصله 1.5 متر از يكديگر حفر كنيد.

به‌طور منظم به جوانه‌هاي كدو تنبل آب دهيد.

هيچ‌وقت نگذاريد خاك كدو تنبل كاملاً خشك شود؛ بذر كدو تنبل به آب فراواني نياز دارد. وقتي كه خاك كدو تنبل كمي خشك شد با استفاده از آبپاش به‌خوبي به بستر آن آب دهيد. سعي كنيد به‌خوبي خاك كدو تنبل را خيس كنيد، زيرا ريشه كدو تنبل عميقاً در خاك فرو مي‌رود؛ و بايد به آن آب كافي برسد. اگر خاك بذر كدو تنبل از قبل مرطوب است، نبايد دوباره به آن آب دهيد، زيرا ممكن است كدو فاسد شود. هنگام صبح به كدو تنبل‌ها آب دهيد تا آب وارد شده به برگ آن‌ها، مدت بيشتري باقي بماند. اگر هنگام عصر به كدو تنبل‌ها آب دهيد، بر روي گياهان خيس شده، سفيدك پودري ايجاد خواهد شد. وقتي كه كدو تنبل‌ها رشد كردند و نارنجي شدند، مي‌توانيد آب دادن زياد به آن‌ها را متوقف كنيد. كلاً يك هفته قبل از اينكه كدو تنبل‌ها آماده برداشت شوند، آب دادن به آن‌ها را متوقف كنيد.

كدو تنبل‌ها را بارور كنيد.

به دور پايه كدو تنبل، كمپوست بريزيد و يا از كود ارگانيك استفاده كنيد. اين كار را تنها پس از سبز شدن گياه انجام دهيد تا سالم برويد و علف‌هاي هرز كنترل شوند. اگر مشاهده كرديد كه گل‌هاي كدو تنبل در حال افتادن هستند و كدو تنبل‌ها رشد نمي‌كنند، بايد به‌صورت دستي، آن‌ها را بارور كنيد. بنابراين از يك قلم مو استفاده كنيد و گل‌ها را بارور كنيد.

كدو تنبل‌ها را تنك كنيد.

اگر در گودال‌ها بيش از دو بذر كدو تنبل كاشته‌ايد، دو جوانه قوي‌تر را نگه‌داريد و ديگر جوانه‌هاي ضعيف را بيرون بياوريد. با انجام اين كار، مواد مغذي بيشتري به كدوهاي باقي مانده خواهد رسيد. وقتي طول شاخه كدو بيش از 1.5 متر شد، نوك آن را بچينيد. اين كار باعث مي‌شود تا شاخه‌هاي جانبي بيشتر رشد كنند و محصول كدو تنبل بيشتر شود.

آموزش برداشت محصول كدو تنبل

بررسي كنيد كه چه موقع كدو تنبل‌ها آماده برداشت هستند.

در زمان برداشت، رنگ كدو تنبل بايد نارنجي روشن باشد. شاخه كدو نيز شروع به چروك شدن و خشك شدن مي‌كند. مهم‌تر از همه اينكه پوسته كدو تنبل محكم مي‌شود. اگر مي‌توانيد به‌راحتي انگشت خود را در كدو تنبل فرو كنيد، هنوز زمان برداشت فرا نرسيده است.

با استفاده از قيچي، شاخه‌هاي كدو تنبل را بچينيد.

مقداري از شاخه بالاي كدو تنبل را باقي بگذاريد تا كدوها ديرتر فاسد شوند. كدوها را با شاخه نچينيد، زيرا ممكن است شاخه كدو تنبل بشكند و كدو زمين بخورد و فاسد شود.

كدوها را بشوييد و آن‌ها را ذخيره كنيد.

به محض اينكه كدو تنبل‌ها را برداشت كرديد، آن‌ها را از زمين خارج كنيد، سپس آن‌ها را با آب بشوييد. اگر كدوها را در مكاني خشك و خنك نگهداري كنيد، در تمام طول زمستان سالم باقي مي‌مانند.

براي خريد بذر كدو و ساير بذر صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

كدو حلوائي سبز به‌صورت پخته، سرخ‌شده، كباب شده، تهيه سوپ كدو و انواع غذا مورداستفاده قرار مي‌گيرد. پوست خارجي اين كدو تنبل تيره بوده و داراي خطوط و شيارهاي كم عمق و نقاطي پراكنده به رنگ روشن‌تر است. گوشت اين كدو به رنگ زرد و نارنجي است و بافت آن شباهت زيادي با سيب‌زميني دارد. اين كدو نسبتاً فضاي زيادي را اشغال مي‌كند. اين كدو شيرين‌مزه است و پوست آن ضخيم و گوشتي است. دانه‌هاي درون كدو تنبل هم خوراكي هستند. تخمه كدو كه از همين دانه‌ها تهيه مي‌شود به‌صورت تنقلات به مصرف مي‌رسد. همچنين برگ‌هاي اين گياه و حتي گل آن‌هم مصرف خوراكي دارد. دوره كاشت تا برداشت كدو تنبل از ۸۰ تا ۱۱۰ روز است.

شرايط محيط رشد

بيشتر كدوئيان زراعي براي رشد در دماهاي از ۱۸ تا ۳۰ درجه سانتي‌گراد سازگار شده‌اند و كمتر در دماهاي پايين‌تر رشد مي‌كنند و با يخبندان خسارت مي‌بينند و از بين مي‌روند. بذر كدو در دماي ۱۲ درجه سانتي‌گراد شروع به جوانه زدن كرده ولي دماي اپتيمم براي جوانه‌زني ۳۳ تا ۳۴ درجه سانتي‌گراد است. رشد گرده در كدوها در دماي ۸ تا ۱۰ درجه سانتي‌گراد آغاز مي‌شود، به‌عبارت‌ديگر تلقيح اين گياهان برخلاف خيار (۱۴ تا ۱۵ درجه سانتي‌گراد) و طالبي (۱۸ درجه سانتي‌گراد) در دماي پايين نيز انجام مي‌گيرد. طول دوره رويش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بين ۱۰۰ تا ۱۵۰ روز است. مناطق آفتابي و زمين‌هاي مرطوب براي كاشت اين گياه بسيار مناسب است (سطح آب زيرزميني بيش از ۷۵ سانتيمتر). بايد توجه داشت كه اين گياه در مقايسه با ساير سبزي‌ها بيش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از اين نظر كشت توأم با ذرت شيرين توصيه مي‌شود. زمين‌هاي نيمه سنگين و داراي هوموس كافي براي كشت اين گياه مناسب است. خاك‌هاي حاصلخيز يا زهكشي خوب با دامنه‌اي از پي اچ ۶٫۵ تا ۷٫۵ بهترين وضعيت براي رشد و باردهي خوب هستند. به علت نيازهاي رطوبتي بالاي اين محصولات خاك‌هايي با ظرفيت نگهداري آب بالا و رطوبت ذخيره شده مناسب بازده محصولات بالايي دارند.

چگونگي كاشت

ابتدا تصميم بگيريد براي كاشت كدو چه راهي را مي‌خواهيد انتخاب كنيد. براي كاشت كدو دو را وجود دارد: مي‌توان از طريق بذر آن را كاشت و يا بوته‌هاي كوچك و آماده آن را از بيرون تهيه كرد و در زمين كاشت. در زمان كاشت كدو شما مي‌توانيد بذرها را به‌صورت جوي و پشته‌اي يا به‌صورت خطي بكاريد كه بستگي به ميزان فضاي شما دارد.

آماده كردن زمين براي كاشت

قبل از كاشت كدو خاك را با مالچ و كود باغباني مخلوط كنيد تا مواد مغذي براي رشد كدو تأمين شود. pH خاك را آزمون كنيد و در صورت لزوم آن را اصلاح كنيد. PH مناسب براي رشد كدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بيشتر از اين مقدار بود مقداري آهك به خاك اضافه كنيد تا PH پايين آيد و اگر PH پايين بود خاك را با مقداري كود گياهي مخلوط كنيد تا PH به حد مناسب برسد. خاكي كه كدو در آن كاشته مي‌شود بايد زهكشي خوبي داشته باشد. اگر خاك شما زهكشي خوبي ندارد، مقداري شن به خاك اضافه كنيد تا به زهكشي خاك كمك كند.

كاشت به‌صورت جوي و پشته‌اي

بعد از گذشت سرما خاك را به‌صورت جوي و پشته‌اي آماده كنيد. به صورتي كه پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتي‌متر از زمين فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را بايد ۵۰ تا ۱۰۰ سانتي‌متر در نظر گرفت. روي پشته‌ها گودال‌هايي به عمق ۳ سانتي‌متر حفر كنيد و در هر گودال ۴ يا ۵ بذر قرار دهيد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعد از اين‌كه بذرها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند، آن‌ها را تنك كنيد و دو يا سه بوته قوي‌تر را نگه‌داريد. شما همچنين مي‌توانيد ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرين سرما، بذر كدو را در خانه بكاريد و بعد از اين‌كه سرما به‌طور كامل رفع شد، بوته‌هاي كدو را به زمين اصلي منتقل كنيد.

كاشت به‌صورت خطي

دانه‌هاي كدو سبز را مي‌توان بعد از رفع سرما در منطقه كاشت. دماي مناسب براي كاشت كدو ۱۳ درجه سانتي‌گراد است. در هر گودال دو يا سه بذر كدو را در عمق ۳ سانتي‌متر با هم بكاريد. فاصله گودال‌هاي كاشت را ۷۵ سانتي‌متر و فاصله رديف‌ها را ۹۰ سانتي‌متر در نظر بگيريد. بعدازآن كه دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعي تشكيل دادند بوته‌ها را تنك كنيد.

نكاتي در مورد رشد كدو

زماني كه نهال‌هاي كدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه كنيد. مالچ باعث حفظ رطوبت خاك مي‌شود، همچنين باعث مي‌شود دماي زمين ثابت بماند. اين دو مورد باعث مي‌شوند كه گياه كدو در زمان كوتاه‌تري محصول بدهد و باردهي بيشتري هم داشته باشد. بوته‌هاي كدو در هر هفته به ميزان ۲ اينچ آب نياز دارند. اگر در منطقه شما بارندگي به‌اندازه كافي انجام نمي‌شود، بايد آبياري دستي انجام دهيد. با استفاده از شلنگ آبياري را در زير برگ‌ها انجام دهيد. آبياري باراني ممكن است باعث ايجاد كپك پودري روي برگ‌هاي كدو شود. زماني كه كدوها كوچك هستند آن‌ها را برداشت كنيد زيرا طعم بهتري دارند و اگر براي فروش در بازار كاشت كدو را انجام مي‌دهيد، معمولاً كدوهاي كوچك طرفداران بيشتري دارند و بهتر فروش مي‌روند. زماني كه كدوها به‌اندازه ۱۰ سانتي‌متر شدند مي‌توانيد آن‌ها را برداشت كنيد. با استفاده از چاقو كدوها را از بوته جدا كنيد.

آفات و بيماري‌ها

تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. در شرايط مزرعه بوته‌ها كدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد مي‌كنند، گل مي‌دهند اما خيلي از گل‌ها دچار ريزش مي‌شوند. ميوه‌ها ممكن است به ظاهر شروع به رشد نمايند اما وقتي تلقيح آن‌ها كامل نباشد لذا پس از مدتي زرد شده و از بين مي‌روند. گياهان خانواده كدوئيان مانند خربزه، كدو، هندوانه و غيره بدون گرده‌افشاني قادر به توليد ميوه نيستند. شرايط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقيت گرده‌افشاني مي‌باشند. رطوبت زياد موجب چسبيدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبي انتقال پيدا نمي‌كنند. كدوها براي گرده‌افشاني به فعاليت زنبورهاي عسل نياز دارند و زنبورهاي عسل در آب‌وهواي ابري، سرد پرواز نمي‌كنند. در ضمن زنبورهاي عسل به كاربرد حشره‌كش‌ها در زمان گلدهي حساس هستند و در اثر تأثير سم از بين مي‌روند و درنتيجه گرده‌افشاني به‌خوبي انجام نمي‌گيرد.

گياهان خانواده كدوئيان تك‌پايه هستند و گل‌هاي نر و ماده به‌طور جداگانه روي يك بوته ظاهر مي‌شوند. ابتدا گل‌هاي نر باز مي‌شوند، به دنبال آن گل‌هاي ماده باز مي‌شوند. فقط زماني گرده‌افشاني صورت مي‌گيرد كه گل‌هاي نر و ماده در يك زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت يك روز باز است و بيشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دريافت‌كننده گرده است. در طي اين مدت يك گل ماده براي دريافت گرده كافي جهت تشكيل يك ميوه كامل نياز به حدود ۱۵ بار بازديد زنبورعسل است. گل‌هاي تلقيح نشده يا تلقيح ناقص دچار ريزش مي‌شوند. موفقيت گرده‌افشاني در آب‌وهواي سرد كاهش مي‌يابد. براي انجام موفقيت در گرده‌افشاني تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستي تنظيم نمود. مديريت آفت و آبياري را به‌خوبي انجام داد. مصرف كود ازته به مقدار زياد موجب رشد رويشي زياد شده و در نتيجه تشكيل گل كاهش مي‌يابد. از كندوهاي زنبورعسل در مزرعه كدو استفاده شود و از كاربرد حشره‌كش‌ها در ساعات فعالين زنبورها و گرده‌افشاني بوته‌ها اجتناب گردد.

آبياري منظم، بخصوص در شرايط خشك لازم است، هر چه ميوه‌ها بزرگ‌تر كه مي‌شوند نياز آن‌ها به آب بيشتر مي‌گردد و درنتيجه رقابت ميوه بزرگ و كوچك جهت دريافت آب كافي مي‌تواند موجب زرد و ريزش ميوه‌هاي ريز گردد. كاهش تعداد ميوه‌هاي روي يك بوته و رساندن تعداد آن‌ها به يك يا دو عدد روي يك بوته يا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن ميوه مي‌گردد. برخي از عوامل موجب زرد شدن و ريزش ميوه و يا از بين رفتن آن در بوته‌هاي كدو مي‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرايط بسيار گرم و خشك، تنش‌هاي غذايي به دليل كمبود عناصر غذايي مي‌تواند موجب از بين رفتن ميوه گردد. خسارت برخي آفات از قبيل مگس ميوه و غيره مي‌تواند ميوه‌ها را از بين ببرد. كمبود كلسيم مي‌تواند سبب پوسيدگي گلگاه، زرد شدن ميوه كوچك و ريزش ميوه گردد و دماهاي بالا، تنش آب و استفاده زياد از كودهاي ازته و پتاسه مي‌تواند مانع جذب كلسيم توسط گياه از خاك شوند. در مورد رفع برخي كمبودهاي عناصر غذايي بخصوص عناصر كلسيم و بور كودهاي ذيل جهت تقويت رشد بوته‌هاي كدو و جلوگيري از ريزش گل و ميوه توصيه مي‌شود. تكنوكل آمينو كه ۱۰ درصد كلسيم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. كود مايع كلسان كه ۳۵ درصد كلسيم دارد. كود مايع بوران كه ۱۰ درصد بور دارد.

آبياري

كدوها به آب زياد براي حداكثر رشد خود و ميوه‌ها نياز دارند. اگرچه تا حدودي به خشكي متحمل هستند اما آبياري منظم در طي فصل خشك براي دست‌يابي به عملكرد زيادتر توصيه مي‌شود. آبياري بيش‌ازحد و ايجاد خفگي خفيف در ريشه‌ها نيز موجب زرد و از بين رفتن ميوه‌هاي كوچك مي‌گردد. مزرعه را به‌صورت شياري به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاك به‌ويژه در طي مراحل مهم رشد نظير زمان كاشت، مرحله رشد رويشي، گلدهي و مراحل اوليه ميوه دهي آبياري كنيد. در ضمن استفاده از بادشكن‌ها به‌صورت دائمي و موقتي مي‌تواند به كاهش هدرروي آب و خسارت باد به گل‌ها و ميوه‌هاي جوان و ساقه‌ها كمك نمايد كاهش سرعت باد به فعاليت زنبورهاي عسل كمك مي‌نمايد.

خواص دارويي و درماني

كدو حلوايي، سينه را نرم و اخلاط و سرفه را آسان مي‌كند. اگر كدوحلوايي را پخته و به‌صورت كرم به‌صورت بماليد و نيم ساعت صبر كنيد، رنگ چهره و رخسار باز شده و صورت براق و زيبا مي‌شود، خوردن كدو موجب برطرف شدن غم و اندوه است. كدو براي درمان قولنج مفيد است. مغز را تقويت مي‌كند. روغن تخمه كدو براي تسكين درد بواسير بسيار مفيد است. خوردن كدو باعث تجديدقواي جسمي و روحي بدن و موجب استحكام بافت‌هاي بدن مي‌شود. طبع كدو سرد است، صفرا را تسكين مي‌دهد، شيره تخم كدو يبوست را برطرف مي‌كند لذا بايد صبح ناشتا يك فنجان از آن ميل شود، ابن‌سينا كدو را براي رفع سرد درد و رفع بي‌خوابي و درمان خستگي اعصاب تجويز مي‌كرد. براي مبتلايان به سنگيني معده و اسهال، گوشت كدو را تكه‌تكه كنيد و در يك ليتر آن‌قدر بجوشانيد تا نصف آب بخار شود و پس از صاف كردن آب آن را بگيريد و با مقداري شكر آن را شيرين كرده و هر وقت مايل بوديد آن را مصرف كنيد، آب كدويي كه به اين صورت به دست مي‌آيد براي تسكين درد بواسير مؤثر است لذا نوشيدن سه بار در روز از آب كدو تجويز شده است.

از خواص كدو اين كه كمپوت كدو مخلوط با سيب از غذاهاي مفيد براي بيماران مبتلا به ورم پروستات است، آب كدو پخته ادرارآور بوده و براي رفع اختلالات كليه و مثانه مفيد است، كوبيده كدو براي درد سر و درد شقيقه بسيار سودمند است، مرهم كدو حلوايي براي درمان دمل مفيد است. مرباي كدو تقويت‌كننده بدن و اعصاب است. ترشي كدو اشتهاآور و هضم‌كننده غذا است. كدو حلوايي را پخته و به‌صورت مرهم براي رفع ورم و التهاب در محل قرار مي‌دهند، قرقره با آب كدوي پخته براي درمان گلودرد مفيد است، سوخته شده پوست كدو براي بند آوردن خون اثر معجزه‌آسا و بسيار سريعي دارد به‌طوري‌كه فوراً خونريزي را بند مي‌آورد و دو لبه زخم را به هم مي‌چسباند و سوزش و ناراحتي زخم را خيلي زود تسكين مي‌دهد.

براي خريد بذر كدو به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳